Boz Burrell

Raymond Boz Burrell was in zijn jeugd een liefhebber van jazz en rhythm-and-blues-muziek. Hij werd zanger en gitarist van de band The Tea Time 4. Op advies van hun manager Jack Barrie werd de groep uitgebreid met keyboardspeler Ian McLagan, die later lid zou worden van Small Faces. Onder zijn bijnaam Boz People sloot de band een platencontract en namen ze vier singles op. Het succes bleef echter uit. Burrell maakte een korte tijd deel uit van de soulband Feel For Soul en onder de naam Boz nam hij in 1968 een cover op van Bob Dylans Down in the flood. Daarbij werd hij begeleid door organist Jon Lord, gitarist Ritchie Blackmore en drummer Ian Paice, die op dat moment bezig waren om hun nieuwe band Deep Purple te vormen.

In 1971 sloot Burrell zich aan bij de progressieve rockband King Crimson als nieuwe zanger en bassist. Omdat hij geen ervaring had met de basgitaar leerde bandleider Robert Fripp hem in twee weken om dit instrument te bespelen. Hij speelde mee op het vierde studioalbum Island Records. Tijdens de daarop volgende tournee ontstonden er strubbelingen tussen de bandleden, met als gevolg dat de band in het begin van 1972 uiteenviel. Ze maakten nog wel een album Earthbound (1972) voordat ze het bijltje erbij neerlegden. In 1973 werkten Burrell, saxofonist/fluitist Mel Collins en drummer Ian Wallace mee aan het album Still van de schrijver, dichter en performer Peter Sinfield.

In 1973 was Boz Burrell medeoprichter van de supergroep Bad Company, die verder bestond uit zanger Paul Rodgers en drummer Simon Kirke (beiden afkomstig van de band Free) en Mick Ralphs (voormalig gitarist van Mott the Hoople). De band had het meeste succes met het titelloze debuutalbum Bad company en de opvolgers Straight shooter en Run with the pack. De groep kreeg geleidelijk minder succes en na het album Rough diamonds (1982) werd Bad Company opgeheven. In 1998 werd de band nieuw leven ingeblazen en gingen ze nogmaals op tournee in de oude bezetting. Daarna verlieten Burrell en Ralphs de band.

In de jaren '90 speelde Burrell met diverse andere muzikanten zoals Roger Chapman en the Streetwalkers, Alvin Lee (voorheen gitarist/zanger van Ten Years After), Roger Chapman, The Shoe String Band, Ken Hensley (voormalige toetsenist van Uriahe Heep), Celtic Groove Connection, de Britse rhythm-and-blues zangeres Ruby Turner en de Schotse muzikant en acteur Tam White. Die was aanwezig in Burrells Spaanse appartement in Marbella toen Burrell plotseling overleed aan een hartaanval op 20 september 2006.

solo als Boz

• Isn't that so / You're just the kind of girl I want (1966) (single)
• Meeting time / No (ah) body knows blues 1966) (single)
• Pinocchio / Stay as you are (1966) (single)
• The baby song / Carry on screaming (1966) (single)
• I shall be released / Down in the flood (1968) (single)
• Light my fire / Back against the wall (1968) (single)

met Duster Bennett

• Jumpin' at shadows (1965)

met Centipede

• Septober energy (1971)

met King Crimson

• Islands (1971)
• Earthbound (1972)
• Ladies of the road (2002)
• Sailors' tales (1970-1972) 27-disc boxed set (2017)

met Pete Sinfield

• Still (1973)

met Snape

• Accidentally born in New Orleans (1973)
• Live on tour in Germany (1973)

met Bad Company

• Bad company (1974)
• Straight shooter (1975)
• Run with the pack (1976)
• Burnin' sky (1977)
• Desolation angels (1979)
• Rough diamonds (1982)
• 10 from 6 (1985)
• The original Bad Co. anthology (1999)
• Live in Albuquerque 1976 (2006)

met Boxer

• Bloodletting (1979)

met Jon Lord

• Before I forget (1982), track 3: Hollywood rock and roll

met The Shortlist

• He was... She was... You was... We was... (1982)
• Mango crazy (1983)
• Burglar (The legendary funny cider sessions – vol. 1) (1988)

met Ken Hensley

• From time to time (1994)

met Ruby Turner

• Call me by my name (1998)

met Celtic Groove Connection

• Celtic groove connection (1999)