Molukkendwergijsvogel

Molukkendwergijsvogel; IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2014)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Aves (Vogels)
Orde:	Coraciiformes (Scharrelaarvogels)
Familie:	Alcedinidae (IJsvogels)
Geslacht:	Ceyx (Dwergijsvogels)
	Soort
	Ceyx lepidus; Temminck, 1836
	Afbeeldingen Molukkendwergijsvogel op Wikimedia Commons
	Molukkendwergijsvogel op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Vogels

De molukkendwergijsvogel (Ceyx lepidus) is een ijsvogel die voorkomt in de Filipijnen, Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea en de Salomonseilanden. De soorten C. margarethae Mindanaodwergijsvogel, C. wallacii Suladwergijsvogel, C. cajeli Burudwergijsvogel, C. solitarius Papoeadwergijsvogel, C. dispar Manusdwergijsvogel, C. mulcatus New-Irelanddwergijsvogel, C. sacerdotis New-Britaindwergijsvogel, C. meeki Noord-Salomonsdwergijsvogel, C. collectoris New-Georgiadwergijsvogel, C. nigromaxilla Guadalcanaldwergijsvogel en C. gentianus San-Cristobaldwergijsvogel werden vroeger als ondersoorten beschouwd, maar uit DNA-onderzoek bleek dat een soortstatus gerechtvaardigd is.[2]

Kenmerken

De molukkendwergijsvogel is vogel is 14,5 centimeter lang en heeft een vleugellengte van 6,5 centimeter. Het is een kleine ijsvogelsoort, die enigszins lijkt op de Filipijnse dwergijsvogel. De molukkendwergijsvogel heeft een iriserend blauwe band op de rug en de stuit. Een volwassen exemplaar heeft roodbruine borst. De keel is vuilwit, met een eveneens witte vlek tussen de snavel en het oog. De kleur van de kop, bovenkant van de rug, vleugels kan diverse kleuren blauw gecombineerd met zwart zijn. Het einde van de staart is zwart. De poten zijn roodachtig oranje en de ogen zijn donkerbruin.

Verspreiding en leefgebied

Volgens de IOC World Bird List zijn er twee ondersoorten:[3]

C. l. uropygialis Gray, GR, 1861 Noord- en Midden Molukken
C. l. lepidus Temminck, 1836 (de nominaat van de Zuid-Molukken, Boeroe uitgezonderd.)

De Molukkendwergijsvogel komt alleen of in paartjes voor in regenwoud en secondair bos tot op een hoogte van 1200 m boven de zeespiegel. Daar zijn ze te vinden in laag kreupelhout langs beken, waar ze jagen op insecten in de lucht of op de grond. Ze duiken alleen in het water om zich te wassen. De vogel broedt in holen in de oevers van kleine beekjes.

Status

De molukkendwergijsvogel heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar gaat door ontbossing in aantal achteruit. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze dwergijsvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

(en) Molukkendwergijsvogel op de IUCN Red List of Threatened Species.
(en) Woodall, P.F. et al. 2016. Moluccan Dwarf-kingfisher (Ceyx lepidus). In: del Hoyo, J.,et al. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Website HBW bezocht op 16 Juli 2016
Gill, F. & D. Donsker (Eds). (2015). IOC World Bird List (v 5.4).

(en) Beehler, B.M., T.K. Pratt & D.A.Zimmerman 1986. Birds of New Guinea. Princeton University Press. ISBN 0-691-02394-8.
(en) Hadden, D., 1981. Birds of the North Solomons. Wau Ecology Handbook no. 8.
(en) Kennedy, R.S. et al. 2000. A Guide to the Birds of the Philippines. Oxford University Press, Oxford.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[IUCN-1] (en) Molukkendwergijsvogel op de IUCN Red List of Threatened Species.

[2] (en) Woodall, P.F. et al. 2016. Moluccan Dwarf-kingfisher (Ceyx lepidus). In: del Hoyo, J.,et al. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Website HBW bezocht op 16 Juli 2016

[IOC-3] Gill, F. & D. Donsker (Eds). (2015). IOC World Bird List (v 5.4).