Bobby Rydell

Reeds op 10-jarige leeftijd speelde Robert in Paul Whitemans amateur tv-show op de drums van 1951 tot 1954. Twee jaar later ging hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. In 1956 werd hij drummer bij Rocco & the Saints (met Frankie Avalon als trompettist). Rydells eerst plaat verscheen in 1957 bij Veko Records, in 1958 tekende hij een platencontract als solist bij Cameo Records en had na flops zoals Please Don't Be Mad en All I Want Is You, een hit in 1959 met Kissin' Time, die een 11e plaats scoorde in de Billboard-charts. De daarop volgende single We Got Love werd de eerste van zijn in totaal zes top 10-hits. Daarna had de knappe, ook artistiek begaafde Rydell meerdere hits (300.000 tot 500.000 verkochte exemplaren).

Grote chartsuccessen vierde hij in 1960 met Wild One (2e plaats), in hetzelfde jaar bereikte hij met het nummer Swingin' School uit de film Because They're Young een 5e plaats. Vooral ook de dubbele hits Volare (4e plaats) en Sway (14e plaats) maakten 1960 tot een succesvol jaar in zijn carrière. In 1961 speelde hij samen met Chubby Checker de Jingle Bell Rock in, die zich klasseerde in de Billboard Hot 100 met een 21e plaats. Weliswaar lag het succes van de single niet in de lijn der verwachtingen, maar het gezamenlijke album Bobby Rydell – Chubby Checker werd een succes. Na de top 10-hit The Cha-Cha-Cha (1962) had hij in 1963 een laatste top 10-hit met Forget Him (4e plaats). Nadat de volgende singles bij Cameo Records niet in de top 40 voorkwamen, wisselde Rydell op het eind van 1964 van label en tekende een contract bij Capitol Records. De eerste beide singles onder het nieuwe label, I Just Can't Say Goodbye en Diana kwamen slechts voor op de posities 94 resp. 98 in de Hot 100. Daarna slaagde hij er niet meer in om zich te plaatsen in de hitparades. Met 13 top 20-hits tussen 1959 en 1963 telde hij tot de succesvolste zangers onder de teenager-idolen. Door kleinere optredens als acteur op de televisie (Combat) en in filmmusicals, waaronder Bye Bye Birdie en That Lady From Peking werd Rydell definitief een ster en een vrouwenidool.

Nadat hij in de daarop volgende periode steeds meer door Engelse artiesten werd verdrongen, probeerde Rydell het aan het eind van de jaren 60 succesvol als zanger en entertainer in nachtclubs en werkte ook mee aan de legendarische rock-'n-roll revival-shows in Madison Square Garden. Later verdiende hij zijn geld onder andere met optredens in Hugh Hefners Playboy Clubs en met kleinere tv-optredens, voordat zijn ster aan het eind van de jaren 70 begon te dalen. In 1985 betrad hij weer de showbusiness, samen met Frankie Avalon en Fabian als Boys of Bandstand. De daaropvolgende tien jaar verzorgde hij met hen oldieshows in de clubs van de Verenigde Staten, voordat hij zich definitief terugtrok uit de showbusiness.