Blue Moon (maanlander)

De Blue Moon is een toekomstige maanlander van Blue Origin. De ontwikkeling ervan begon in 2016. In april 2017 werd dit voor het eerst bekend. Er werd toen gezegd dat de lander sterk op de technologie van de New Shepard-raket leunt.[1] Op 9 mei 2019 presenteerde Blue Origins CEO Jeff Bezos het ontwerp in Washington DC.[2]

Eigenschappen

De Blue Moon is ontworpen om in de neuskegel van de New Glenn-raket te passen. Die neuskegel heeft een diameter van 7 meter. Aan de zijkant zitten vier uitklapbare landingspoten. Voor de Blue Moon werd de BE-7 een nieuwe raketmotor ontwikkeld. Deze motor werkt net als de BE-3-motor van de New Shepard op vloeibare waterstof met vloeibare zuurstof als oxidator. De BE-7 is de eerste raketmotor op aarde die gebruik maakt van een “dubbele expansie verbrandingscyclus” waarbij niet alleen de brandstof, maar ook de oxidator voor de turbopomp wordt opgewarmd in leidingen die door de straalpijp lopen. De eerste volledige BE-7 werd 18 juni 2019 voor het eerst getest.[3] De brandstof wordt ook gebruikt om met brandstofcellen elektriciteit op te wekken. Blue koos daarvoor omdat het alternatief; zonnecellen, in de maannacht niet werken.

De Blue Moon wordt in staat geacht een nuttige lading van 6500 kilogram vanuit de ruimte naar het maanoppervlak te brengen. Ook zou er een bemanningsmodule bovenop een Blue Moon kunnen worden gemonteerd als deze wordt voorzien van verlengde brandstoftanks. Die extra brandstof is nodig voor het weer opstijgen. Onderweg naar de maan kan de Blue Moon ook nog CubeSats loslaten.

Voorstel Artemis-lander

Blue Origin meldde in oktober 2019 op de International Astronautic Conference 2019 in een poging het contract voor de bouw van NASA’s maanlander voor Artemisprogramma in de wacht te slepen, samen te werken met de ruimtevaartbedrijven Lockheed Martin, Northrop Grumman en Draper Laboratory. De Blue Moon functioneert daarin als landingsmodule, Lockheed Martin levert de herbruikbare opstijgmodule, Nortrop Grumman levert de bemanningscabine (transfer element) die terugkeert naar de Lunar Gateway en het navigatiesysteem wordt door Draper vervaardigd.[4] Dit geheel past in de New Glenn, maar ook een andere raket met de juiste lanceercapaciteit is mogelijk. De landers blijven in dit plan ook eigendom van de vier bedrijven en NASA kan de landingsservice inkopen. Het driedelige ontwerp is ontworpen naar de specificaties die NASA eerder bekend maakte.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.