Bloed, zwoegen, tranen en zweet

Bloed, zwoegen, tranen en zweet (Engels: Blood, Toil, Tears and Sweat) is een beroemd zinsdeel door Winston Churchill uitgesproken op 13 mei 1940 in een zeven minuten durende toespraak van de Britse conservatieve politicus Winston Churchill bij zijn aantreden als premier tot het Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk, tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Winston Churchill (1942)

Dit betrof de eerste toespraak van Churchill op 13 mei 1940 tot het House of Commons, nadat hij op 10 mei 1940 door de toenmalige Britse koning George VI was benoemd tot premier van het oorlogskabinet, als opvolger van Neville Chamberlain.[1]

Het was de eerste van drie fameuze toespraken die hij hield in mei-juni 1940. Na eerst onder het premierschap van zijn partijgenoot Neville Chamberlain First Lord of the Admiralty (Minister van Marine) te zijn geweest, ontpopte Churchill zich toen als de onbuigzame en inspirerende leider van Groot-Brittannië in de Tweede Wereldoorlog.

Context

Daags voordat Churchill zijn benoeming als premier aanvaardde was in het Britse parlement debat gevoerd over de verliezen in Noorwegen en op de dag zelf vond de Duitse overrompeling van Nederland, België, Luxemburg en Frankrijk plaats, waarbij de Britse expeditiemacht in Frankrijk geconfronteerd werd met de Duitse Blitzkrieg en zich tijdens de Slag om Frankrijk spoedig genoodzaakt zou zien zich terug te trekken naar de Kanaal-havensteden Boulogne, Calais en Duinkerke. Vanuit deze laatste havenstad zou eind mei middels de Operatie Dynamo een evacuatie plaatsvinden van de daar door de Duitse opmars in het nauw gedreven troepen.

Tekst

De letterlijke tekst van het cruciale deel van de toespraak luidde als volgt:

"We are in the preliminary stage of one of the greatest battles in history.... That we are in action at many points—in Norway and in Holland—, that we have to be prepared in the Mediterranean. That the air battle is continuous, and that many preparations have to be made here at home. (...)

I would say to the House as I said to those who have joined this Government: I have nothing to offer but blood, toil, tears and sweat. We have before us an ordeal of the most grievous kind. We have before us many, many long months of struggle and of suffering. You ask, what is our aim? I can answer in one word: Victory. Victory at all costs—Victory in spite of all terror—Victory, however long and hard the road may be, for without victory there is no survival."
— Darkest Hour - How Churchill Brought England Back from the Brin[2]

Oorsprong

Eerder tijdens zijn loopbaan had hij soortgelijke zinnen gebruikt, waartoe hij inspiratie putte uit door hem bestudeerde historische redevoeringen.

De zin: Ik heb niets anders te bieden dan bloed, zwoegen, tranen en zweet was ontleend aan een toespraak van Giuseppe Garibaldi uit 1849: Ik bied honger, dorst, gedwongen marsen, strijd en dood. [3]

Op 22-jarige leeftijd had Churchill, die reeds actief was in de politiek en een ijverig lezer van klassieke teksten, overwogen een biografie van Garibaldi te schrijven. De omstandigheden waaronder Garibaldi destijds die toespraak hield om het moreel van zijn troepen te handhaven was in sommige opzichten vergelijkbaar met de situatie van Groot-Brittannië en Frankrijk in mei 1940.

Theodore Roosevelt uitte zich in vergelijkbare bewoordingen in 1897, na zijn benoeming als onderminister van de Amerikaanse marine: Elke man onder ons is geschikter om de plichten en verantwoordelijkheden van het burgerschap te vervullen vanwege de gevaren waarover de natie in het verleden heeft gezegevierd; vanwege het bloed en het zweet en de tranen, de arbeid en de angst, waardoor onze voorvaderen in de dagen die voorbij zijn gegaan, triomfeerden. Churchill's woorden zijn wel een "direct citaat" genoemd uit die toespraak van Roosevelt. [4]

Waardering

Deze speech van Churchill geldt als een van de belangrijkse politieke toespraken van de Twintigste Eeuw. Onder meer om deze toespraak wodt hij geroemd als "master of rethoric". [5] [6] [7] Hiermee maakte hij duidelijk dat het Britse volk zich moest schrapzetten voor een onzekere toekomst.

Churchill was overigens niet de eerste keuze van de meeste conservatieven als opvolger van Chamberlain (velen gaven de voorkeur aan Halifax als premier. Dze had zich echter teruggetrokken). Desalniettemin werd hij na zijn toespraak unaniem in zijn nieuwe functie aanvaard. [8]

Zie ook:
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.