Bijlmermeer (gemeente)

Bijlmermeer is de naam van een ambachtsheerlijkheid ten zuidoosten van Amsterdam. Het Bijlmermeer werd in de 17e eeuw drooggemaakt.

De Bijlmermeer in 1626. De kaart werd gemaakt door Cornelis Danckertsz. de Rij en was opgenomen in de Atlas Maior van Joan Blaeu. Het noorden ligt linksonder. Te zien is dat vrijwel elk perceel 20 morgen groot was.

Het wapen van de voormalige gemeente

Na de Franse tijd werd het een zelfstandige gemeente waartoe ook de Oost Bijlmerpolder, West Bijlmerpolder en de Bijlmerbroek behoorden. Aan het zandpad van Weesp naar Amsterdam lag in het oosten het gehucht de Bijlmer. Alhoewel de gemeente nauwelijks inwoners kende, de Bijlmermeer had nog geen 100 inwoners, had de gemeente een eigen onderkomen nabij het Weesper tolhek, een klein vierkant gebouwtje met een torentje.[1]

Op 20 december 1846 ging de gemeente bij Koninklijk Besluit op in Weesperkarspel. In 1960 stelde de minister van Binnenlandse Zaken Edzo Toxopeus voor om Diemen en Ouder-Amstel samen te voegen met de Bijlmermeer tot een gemeente Bijlmermeer maar Diemen wilde Ouder-Amstel er niet bij hebben en ook Ouder Amstel wilde liever zelfstandig blijven. Dit voorstel heeft het nimmer gehaald.

Vanaf de jaren zestig van de 20e eeuw werd op het inmiddels door Amsterdam geannexeerde vroegere grondgebied van Bijlmermeer de nieuwbouwwijk Bijlmermeer (Stadsdeel Amsterdam-Zuidoost) gebouwd.