Berlijnse Codex

De Berlijnse Codex is een verzameling van vier geschriften die in een boekvorm (Codex) gebundeld zijn. De officiële naam voor de codex is Berolinensis Gnosticus 8502 (BG), de bundel staat ook bekend als de Codex van Achmim. Drie van de vier manuscripten zijn gnostische vroegchristelijke geschriften. Alle manuscripten kunnen gedateerd worden tot de laat-vierde of vroeg-vijfde eeuw van onze jaartelling. Naast deze codex en de Nag Hammadigeschriften bestaat de gevonden gnostische literatuur verder uit de Codex Askewianes, de Codex Brucianus en de Codex Tschacos

Categorie Gnosis
Gnosis
Religies

Gnostiek • Hermetisme

Mandeïsme • Manicheïsme
Stromingen binnen de gnostiek

Bardaisan • Borborieten

Basilides • Sethianisme

Simon Magus • Valentinianisme

Ophieten • Naässenen
Begrippen

Abraxas • Archont • Demiurg

Emanatie • Eon • Hypostase

Jaldabaoth • Pleroma
Teksten

Codex Askewianes

Codex Berolinensis Gnosticus 8502

Codex Brucianus

Codex Tschacos

Hermetica

Nag Hammadi-geschriften

Keulse Mani-Codex

Boek van de reuzen

Portaal   Religie


Ontdekking en publicatie

De Berlijnse codex werd gevonden in de Egyptische stad Achmim. Hij was verborgen in een nis van een muur die dicht bij een christelijke begraafplaats stond; de codex was verpakt in veren. De codex kwam op de antiekmarkt terecht en werd gekocht door Carl Reinhardt in januari 1896. Reinhardt nam de bladen mee naar een museum te Berlijn en op 16 juli 1896 werd de codex onder de aandacht gebracht van de Koninklijke Pruisische Academie van Wetenschappen door C. Schmidt. Het bevindt zich nu in het Ägyptisches Museum aldaar. In 1912 wilde men de tekst uitgeven, maar door een overstroming in de drukkerij gebeurde dat niet. Daarna ontstond een oponthoud door de Tweede Wereldoorlog. Pas in 1955 werd de zogenaamde Berlijnse codex gepubliceerd.

Niemand had er echt aandacht voor, totdat in de jaren zeventig de Nag Hammadigeschriften ontdekt werden. Deze ontdekking deed onder wetenschappers interesse ontstaan voor vroegchristelijke geschriften. Toen bleek dat een aantal teksten uit de Nag Hammadigeschriften ook voorkwam in de Berlijnse codex (zie Inhoud), werd ook de Berlijnse Codex interessant voor onderzoek. Door de twee versies te vergelijken konden er nauwkeurigere vertalingen worden gemaakt.[1]

Inhoud

De codex bevat vier teksten.[2]

Bijzonderheden

De vier geschriften zijn geschreven in het Sahedisch of Koptisch, de taal die rond de vijfde eeuw in Egypte werd gesproken.

De bladen van de codex werden door een kaft van houten planken, overdekt met leer, bij elkaar gehouden.

Referenties
  1. Jacob Slavenburg & Willem Glaudemans, De Nag Hammadigeschriften, Ankh-Hermes: Deventer, s.a., derde druk, blz. 1113
  2. Inhoud van de Berlijnse Codex
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.