Beitar Jeruzalem

In 1936 beslisten David Horn en Shmuel Kirschstein om een plaatselijk voetbalelftal op te richten. Horn was leider van de jeugdbeweging Betar, een voorloper van de Zionistische beweging. De club telde vooral Mizrachi-Joden onder haar leden uit de arme laag van de Joodse bevolking, die uit de Arabische diaspora kwamen.

Door de politieke tint van de club kwamen er al snel problemen met de toenmalige Britse autoriteiten en met de fans van Hapoel Jeruzalem, die een socialistische en Askenazisch joodse aanhang had. Begin jaren 40 werden vele spelers verbannen naar Eritrea en Kenia, de spelers konden pas terugkeren in 1948 toen het Britse mandaat over Palestina eindigde en Israël opgericht werd. Intussen heette de club Nordia Jeruzalem.

Beitar startte in de jaren '50 in de 2e klasse en promoveerde in 1954 voor het eerst naar de hoogste klasse maar degradeerde onmiddellijk terug. In 1958 werd de club kampioen maar kon niet promoveren door herstructureringen in de hoogste klasse. Het zou tot 1968 duren vooraleer Beitar kon terugkeren naar de hoogste klasse. In 1976 won de club de beker in de finale tegen Maccabi Tel Aviv FC. Vier jaar later degradeerde de club maar kon na één seizoen terugkeren naar de hoogste klasse.

In 1983-84 was de club dicht bij een eerste titel maar op de laatste speeldag stak Hapoel Tel Aviv daar een stokje voor en Beitar moest Maccabi Haifa met één puntje voor laten gaan. Ook het volgende seizoen werd de club 2e. De eerste titel werd uiteindelijk in 1987 binnen gehaald.

In 1991 degradeerde de club voor één seizoen weer naar de 2e klasse. Er werden nog 2 titels gewonnen in '97 en '98. Eind jaren 90 ging de club failliet na een financieel wanbeleid. Beitar bleef verder spelen en werd in 2005 overgenomen door de Russische tycoon Arkadi Gaydamak die de club het grootste budget van de Israëlische competitie bezorgde.

De club werd in 2007 kampioen toen Maccabi Tel Aviv strafpunten kreeg wegens financiële onregelmatigheid[1] .

Op 19 maart 2012 vielen honderden supporters van Beitar, die bekend staan om hun anti-Arabische spreekkoren, Arabische werknemers aan in de hal van het winkelcentrum Malha in Jeruzalem.[2].

Begin 2013 huurde eigenaar Gaydamak twee jonge Tsetsjeense voetballers - moslims - in en liet ze opstellen in het eerste team. De harde kern van de club, die zichzelf La Familia noemt, reageerde meteen. De twee werden onthaald op spreekkoren en bedreigd. Spreekkoren eens temeer: "Dood aan de Arabieren!". Toen een van de Tsjetsjenen scoorde verlieten honderden supporters het stadion. Het kwam zelfs tot een boycot die ook buiten de La Familia-kern navolging vond. Na vier voor hen lange maanden mochten de twee Tsetsjenen weer naar huis. Dit gebeuren veroorzaakte bitterheid onder een ander deel van de supporters. Zij besloten een nieuwe voetbalclub op te richten. Zowel eigenaar Gaydamak als de clubvoorzitter als de populaire doelman Ariel Harush verlieten de club[3]. In november 2015 werd een videofilm over deze gebeurtenissen gemaakt door regisseur Maya Zinshtein : Forever Pure.[4]. Zij wilde laten zien hoe racisme een club maar ook een samenleving ontwricht [5].

Op 12 mei 2018, maakte voorzitter Eli Ohana bekend dat het team zijn naam zou veranderen naar Beitar Trump Jerusalem, vernoemd naar de president van de Verenigde Staten Donald Trump.[6]