Beeld van Zeus te Olympia

Het beeld van Zeus in Olympia (Oudgrieks: τὸ Ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου Διός, ὁ τοῦ Φειδίου Ζεὺς Ὀλύμπιος; tò Ágalma toû Olympíou Diós, ho toû Pheidíou Zeùs Olýmpios, Latijn: "Statua Iovis Olympici", zelden: "Phidiae Statua Iovis Olympici") was een standbeeld van de Griekse oppergod Zeus. In de oudheid werd het beeld gezien als een van de zeven wereldwonderen van de antieke wereld.

Een fantasievolle 16e-eeuwse afbeelding van het standbeeld. Ets van Philip Galle naar een tekening van Maarten van Heemskerck.

Archeologische opgravingen van wat mogelijk het atelier was waar Phidias het standbeeld maakte

Het beeld bevond zich in de Dorische tempel van Zeus in Olympia, op het Griekse schiereiland Peloponnesos. Het beeld was 12 tot 13 meter hoog en stelde de Griekse oppergod voor, tronend op de Olympus. Het chryselefantienen beeld met ogen van edelstenen werd omstreeks 435 v.Chr. voltooid door de Atheense beeldhouwer Phidias. Deze maakte eerder al het beeld van Athena Promachos. De tempel van Zeus was te klein voor het beeld (de tempel was gebouwd rónd het beeld) en het beeld zat dus gekneld tussen de interne zuilen van de tempel.

In de 4e en 5e eeuw na Chr. bekeerde Griekenland zich tot het christendom, wat het einde betekende van de Zeusverering in Olympia. Het beeld werd in 426 naar de Byzantijnse hoofdstad Constantinopel overgebracht, waar het 50 jaar later (in het jaar 476) bij een paleisbrand verloren ging.