Beatrice de Graaf

De Graaf studeerde Geschiedenis en Duits aan de Universiteit Utrecht en de Universiteit van Bonn. In december 2004 promoveerde ze op een proefschrift over de relatie tussen de DDR, de vredesbeweging en de Nederlandse kerken. Voor dit proefschrift ontving zij in 2005 de Max van der Stoel-Mensenrechtenprijs.[2] Na haar promotie werkte De Graaf in Utrecht als universitair docent. In 2007 stapte ze over naar de Universiteit Leiden, waar zij medeoprichter was van het Centre for Terrorism and Counterterrorism (CTC), verbonden aan de Campus Den Haag. In 2012 werd ze aan het CTC benoemd tot hoogleraar 'Conflict en veiligheid in historisch perspectief'. In februari 2014 ging zij terug naar de Utrechtse universiteit. Hier bekleedt zij de leerstoel "History of International Relations & Global Governance" binnen het strategisch thema "Instituties".[3]

De Graafs overkoepelende onderzoeksthema is de geschiedenis van veiligheid en (contra)terrorisme vanaf de negentiende eeuw. Tussen 2009 en 2013 deed zij onderzoek op dit gebied met een NWO VIDI & ASPASIA-beurs voor het project Enemies of the State,[4] en als Fellow aan het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS). In 2014 ontving zij een ERC Consolidator Grant voor het project Securing Europe, Fighting its enemies, waarvoor zij met een team van historici onderzoek doet naar de ontwikkeling van Europese veiligheidsregimes tussen 1815 en 1914.[5] Daarnaast verricht ze diverse onderzoeksactiviteiten naar terrorisme en veiligheid in de eenentwintigste eeuw, bijvoorbeeld naar de maatschappelijke effecten van rechtszaken tegen terroristen.[6]

Beatrice de Graaf is lid van De Jonge Akademie van de KNAW[7], de European Council on Foreign Relations[8] en diverse adviescommissies op het gebied van nationale en internationale veiligheid. In de media geeft zij als terrorisme-expert regelmatig commentaar op de actualiteit.

Van november 2004 tot juni 2013 was De Graaf voorzitter van de Vereniging van Christen-Historici (VCH). In 1998 was ze al redacteur geworden van Transparant, het kwartaaltijdschrift van de VCH.[9] Beatrice de Graaf is lid van de ChristenUnie en stond voor die partij vijfde op de kandidatenlijst voor de verkiezing van de Eerste Kamer in 2015 (de ChristenUnie behaalde drie zetels).[10]

Sinds juni 2014 is ze lid van de European Council on Foreign Relations.

Op 23 januari 2015 werd Beatrice de Graaf samen met Alexander Rinnooy Kan benoemd tot voorzitter van de Nationale Wetenschapsagenda.[11] In 2017 werd De Graaf benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.

• 2017: Taalstaatmeester.[12]
• 2018: Stevinpremie (2,5 miljoen euro) toegekend door de NWO.
• 2018: Opzij Top 100 meest invloedrijke vrouw van Nederland in de categorie Onderwijs en wetenschap.[13]

Boeken

• (met André van Voorst) Duitsland en Europa 1945-2000. De Nieuwe Studiegids havo/vwo 2000-2001 voor het CSE geschiedenis en staatsinrichting, Amsterdam: Meulenhoff Educatief 1999
• Over de muur: de DDR, de Nederlandse kerken en de vredesbeweging, Amsterdam: Boom 2004, (proefschrift Universiteit Utrecht)
• (met Isabelle Duyvesteyn) Terroristen en hun bestrijders: vroeger en nu, Amsterdam: Boom 2007
• Theater van de angst: de strijd tegen terrorisme in Nederland, Duitsland, Italië en Amerika, Amsterdam: Boom 2010
• Gevaarlijke vrouwen: tien militante vrouwen in het vizier, Amsterdam: Boom 2012[14]
• Evaluating Counterterrorism Performance. A Comparative Approach, Oxford/New York: Routledge 2011, 2014
• Heilige strijd. Het verlangen naar veiligheid en het einde van het kwaad, Utrecht: Boekencentrum 2017
• Tegen de terreur. Hoe Europa veilig werd na Napoleon, Amsterdam: Prometheus 2018

Bundels

• Beatrice de Graaf, Erwin Muller en J.A. van Reijn (red.), Inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Alphen aan den Rijn: Kluwer 2010.
• Beatrice de Graaf, George Dimitriu en Jens Ringsmose (red.), Strategic Narratives, Public Opinion and War : Winning domestic support for the Afghan War, London: Routledge 2015

Artikelen

• F. Demant en Beatrice de Graaf, 'How to Counter Radical Narratives: Dutch Deradicalization Policy in the Case of Moluccan and Islamic Radicals', Studies in conflict and terrorism, vol.33 iss.5 (2010) pp. 408-428
• Beatrice de Graaf en Cornel Zwierlein, 'Historicizing Security. Entering the Conspiracy Dispositive', Historical Social Research, vol.38 iss.1 (2013) pp. 46-64
• Beatrice de Graaf en Marieke de Goede, 'Sentencing Risk. Temporality and Precaution in Terrorism Trials', International Political Sociology, vol.7 iss.3 (2013) pp. 313-331
• Beatrice de Graaf, 'The Van Gogh Murder and Beyond', In: Bruce Hoffman & Fernando Reinares (red.), The evolution of the global terrorist threat : from 9/11 to Osama bin Laden's death (pp. 144-187), New York: Columbia University Press 2014
• Beatrice de Graaf, 'Second-tier Diplomacy. Hans von Gagern and William I in their Quest for an Alternative European Order, 1813-1818', Journal for Modern European History, vol.12 iss.4 (2014) p.546-566
• George Dimitriu en Beatrice de Graaf, 'Fighting the War at Home: Strategic Narratives, Elite Responsiveness, and the Dutch Mission in Afghanistan, 2006–2010', Foreign Policy Analysis (forthcoming 2015, eerst online 18 juni 2014)

• Het Nationaal Archief als tijdbom (Ketelaar-lezing), 19 november 2012
• Ecce homo. Herkenning en registratie in geschiedenis en veiligheidsbeleid. De historicus als veiligheidsonderzoeker Oratie Universiteit Leiden, 22 maart 2013
• Zomergasten, 11 augustus 2013
• DWDD University, 12 maart 2016 (over terrorisme) en 25 mei 2017 (over spionage)

• Website Beatrice de Graaf bij de Universiteit Utrecht