Basiliek van Gniezno

De kerk werd oorspronkelijk gebouwd in de 11e eeuw. Gegeven dat het Aartsbisdom Gniezno de zetel is van de primaat van Polen werden in de kathedraal heel wat koninklijke hoogheden gekroond.

In 1931 werd de kathedraal door paus Pius XI verheven tot basilica minor.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gingen de torens en het dak van het middenschip van de kathedraal op in de vlammen, de zijbeuken en kapellen waren slechts licht beschadigd. Bij de herstelling werden de barokke en classicistische elementen van de 18e en 19e eeuw vervangen door de oorspronkelijke gotische elementen, zowel van kapellen als spitsen, tot bij de reconstructie van het altaarciborie.

De kerk is beroemd om zijn dubbele bronzen deuren, gemaakt in de periode 1160-1180. Elke deurvleugel meet 328 x 84 x 1,5 cm. Op de deuren bevinden zich 18 reliëfs die het leven en het belang van Sint Adalbert uitbeelden. De deuren werden zelden geopend, enkel bij de kroningen en belangrijke religieuze feestdagen werden ze geopend.

Het relikwieschrijn, in 1662 vervaardigd door Peter von der Rennen uit puur zilver bevat de relieken van Sint Adalbert. Een graf in rood marmer voor bisschop Zbigniew Oleśnicki werd gebeeldhouwd door Veit Stoss.

In 2012 ontving de basiliek relieken van paus Johannes Paulus II. Zijn bloed wordt bewaard in een schrijn in de vorm van een kruis met inscriptie met de woorden Totus Tuus.

• Bolesław I de Koene op 18 april 1025
• Mieszko II Lambert de Vadsige en zijn echtgenote Richeza van Lotharingen op 25 december 1025
• Bolesław II de Stoute en zijn echtgenote Wyszesława van Kiev op 25 december 1076
• Przemysł II en zijn echtgenote Margaretha van Brandenburg op 26 juni 1295
• Wenceslaus II van Bohemen in augustus 1300
• Dymitr Ivan Galicië-Wolynië op 24 april 1340

• 
  De basiliek van enige afstand
• 
  Reliekschrijn van St. Adalbert
• 
  De bronzen deuren van de kathedraal

Zie de categorie Basiliek van Gniezno van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.