Baruch Lopes de Leao Laguna

Baruch Lopes de Leao was de zoon van Salomon Lopes de Leao Laguna en Sara Kroese. Nadat hij op tienjarige leeftijd wees was geworden kwam hij terecht in het Portugees-Israëlitisch Weeshuis in Amsterdam. Op zijn veertiende ging hij naar de Quelliniusschool, waar hij werd opgeleid tot decoratieschilder. In 1880 werd hij toegelaten tot de Rijksacademie van Beeldende Kunsten, waar hij les kreeg van August Allebé en Barend Wijnveld.

Op zijn zeventiende moest Baruch Lopes de Leao Laguna het weeshuis verlaten. Tot zijn twintigste woonde en werkte hij in de Amsterdamse jodenbuurt, onder andere in het atelier van Meijer de Haan. Hij verwierf enige bekendheid door illustraties te leveren aan Elseviers Maandschrift.

In 1884 verliet Baruch Lopes de Leao Laguna de Rijksacademie. Een jaar later, in 1885, werd hij lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae, waar hij dat jaar ook voor het eerst exposeerde.

Baruch Lopes de Leao schilderde veel natuurgetrouwe portretten van belangrijke personen, zoals de politicus Ferdinand Domela Nieuwenhuis, opperrabbijn Abraham van Loen, acteur Louis de Vries en zakenman Sylvain Kahn. Daarnaast specialiseerde hij zich in het schilderen van bloemen en interieurs. Landschappen schilderde hij slechts af en toe op verzoek van de Larense kunsthandel, omdat die goed waren voor export naar de Verenigde Staten.

Baruch Lopes de Leao trouwde met Rosa Asscher, de dochter van een diamantslijper, met wie hij meerdere kinderen kreeg. Vanwege haar gezondheidsproblemen verhuisde het gezin naar het Gooi, waar het onder andere in Laren en Blaricum woonde.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook het gezin Lopes de Leao Laguna onder in Laren. Op 23 april 1943 werd Baruch Lopes de Leao Laguna gevangengenomen en weggevoerd naar Kamp Vught. Vervolgens werd hij naar Auschwitz gedeporteerd, waar hij op 19 november 1943 werd vermoord. Hij werd 79 jaar.

Zie de categorie Baruch Lopes de Leao Laguna van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.