Bannisteriet
Het mineraal bannisteriet is een gehydrateerd kalium-calcium-mangaan-ijzer-zink-magnesium-aluminium-silicaat met de chemische formule KCa(Mn,Fe2+,Zn,Mg)21(Si,Al)32O76(OH)16·4-12(H2O). Het fylosilicaat behoort tot de mica's.
Bannisteriet
| ||||
 | ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | KCa(Mn,Fe2+,Zn,Mg)21-(Si,Al)32O76(OH)16·4-12(H2O) | |||
| Kleur | Donkerbruin tot zwart | |||
| Hardheid | 4 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,83 kg/dm3 | |||
| Glans | Hars | |||
| Opaciteit | Doorschijnend | |||
| Splijting | Perfect, [001] ; duidelijk, [???] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Monoklien | |||
| Brekingsindices | 1,544 - 1,612 | |||
| Dubbele breking | 0,0380 - 0,0450 | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | Nauwelijks meetbaar; gamma ray-waarde is 11,93 API | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Eigenschappen
Het doorschijnend donkerbruine tot zwarte bannisteriet heeft een harsglans en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001] en de splijting is duidelijk volgens een nog onbekend kristalvlak. De gemiddelde dichtheid is 2,83 en de hardheid is 4. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit is nauwelijks meetbaar. De gamma ray-waarde volgens het American Petroleum Institute is 11,93.
Naamgeving
Het mineraal bannisteriet is genoemd naar de voormalige mineralenconservator van het British Museum of Natural History, dr. Frederick Allen Bannister.
Voorkomen
Bannisteriet is een zeldzame mica die gevormd wordt in metamorfe mangaan-zinkertsafzettingen. De typelocatie is de Banallt-mijn, Rhiw, Lleyn, Wales (Verenigd Koninkrijk), waar het in 1968 ontdekt werd. Het mineraal wordt verder onder andere gevonden in Lindesberg, Zweden en in Broken Hill in Australië.
Zie ook
Externe links
 |
Zie de categorie Bannisterite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |