Baban Kirkuki

Kirkuki groeide op in Kirkoek, waar hij Arabische taal- en letterkunde studeerde. Op zestienjarige leeftijd begon hij met het schrijven van poëzie. In 1999 vluchtte hij richting Duitsland, maar belandde in Nederland. Kirkuki woont en werkt in Utrecht.

Kirkuki leest op diverse literaire podia en festivals voor uit zijn werk, onder meer bij Dichters in de Prinsentuin, De Rode Hoed, het LiteSide festival in de Westergasfabriek en het Huis van de Poëzie in het Centraal Museum te Utrecht. In 2006 debuteerde Kirkuki met Op weg naar Ararat dat 29 gedichten bevat over Koerdistan. Ook in zijn tweede dichtbundel Lontananza dat in 2009 verscheen staat het verlangen naar zijn geboorteland.

In 2011 ontving Kirkuki van de gemeente Utrecht het C.C.S. Crone-stipendium. De jury zei te zijn getroffen door de urgentie en het politieke engagement van het werk van de Iraaks-Koerdische dichter. Doorslaggevend vond de jury dat de dichter een poëtische vorm heeft gevonden die zijn gedichten uittilt boven de aanleiding waaruit zij voortkomen.[1] In 2010 en 2011 was Kirkuki enkele weken te gast bij Pen Vlaanderen in Antwerpen. Tijdens zijn laatste verblijf schreef hij in opdracht van het Letterenhuis het verhaal Kelders.

Kirkuki is lid van het Utrechts Dichtersgilde[2], dat in 2009 werd opgericht rond Ingmar Heytze. Hij droeg de Letters 833 t/m 988 bij aan de Letters van Utrecht.

• C.C.S. Crone-stipendium, Utrecht, 2011[3]

• Officiële website
• Uitgeverij P