August Brants

Op 12 november 1941 werd hij aangesteld als burgemeester van Aartselaar [1], een mandaat dat hij uitoefende tot 1944. Hij volgde Jef Ceulemans (UCB) op na de ouderdomsverordening. Zijn aanstelling is een kenmerkend voorbeeld van een NO-benoeming tijdens de Duitse bezetting gedurende de Tweede Wereldoorlog.

Zo kreeg zijn kandidatuur zonder verdere duiding voorrang van gouverneur Jan Grauls (alsook een onmiddellijke "genehmigung" (goedkeuring) door "Stadtkommissar der deutschen Militärverwaltung" te Antwerpen Walter Delius) op deze van de eerste schepen, alsook andere - door de Antwerps burgemeester Leo Delwaide - aangebrachte katholieke kandidaten. Dit was opmerkelijk aangezien hovenier Brants, die een lager mandaat binnen de Nationale Landbouw- en Voedingscorporatie (NLVC) bekleedde, geen gemeenteraadslid was.

In het kabinetsarchief van toenmalig gouverneur Grauls werd een schrijven van 8 april 1941 gevonden, die de formele neutraliteit van de aanstelling van Brants in vraag stelt. Zo werd in de brief het hele schepencollege van Aartselaar als 'totaal onbevoegd' omschreven en gesteld: al onze gemeentebonzen zijn van een laag kleurpolitiek gehalte, zoodat ze geen de minste waarborg geven op volksch-nationaal noch op administratief gebied. Betreffende burgemeester Ceulemans werd in het schrijven daarnaast gesteld: zijn maçonnieke en anti-klerikale drijverijen worden door niemand in vraag gesteld zonder gewag te maken van zijn volksvreemde, belgicistische en laag-liberalistische kuiperij. En dit in een tijd dat men spreekt van het marcheeren der Vlaamsch-nationale elementen. Ten slotte verwees de schrijver naar de deportatie van Brants in mei 1940 en bepleitte een totale zuivering van het college en de gemeentesecretaris o.l.v. Brants.[2]