Arizona Coyotes

De Winnipeg Jets was een van de oprichters van de World Hockey Association en was ook de meest succesvolle ploeg gedurende de korte tijd dat de WHA bestond. Samen met drie andere teams gingen de Jets vanaf 1979 spelen in de National Hockey League, maar dat ging veel minder succesvol dan gehoopt. De club raakte in financiële problemen en moest op zoek naar een nieuwe stad en eigenaar. Uiteindelijk werd Glendale, Arizona uitgekozen, wat opvallend was. Winnipeg is namelijk een Canadese stad met temperaturen die kunnen dalen tot gemiddeld -20 °C in januari: een ijshockeystad bij uitstek. In Glendale, daarentegen, is vorst uiterst zeldzaam en komt het kwik zelfs zelden onder de 10 °C. Critici beschouwen deze verhuizing dan ook als het toppunt van de commercialisering van de NHL waarbij het ijshockey zelf ondergeschikt is aan geld.

In de zomerstop tussen Winnipeg en Phoenix verliet sterspeler Teemu Selänne het team, waarna de moed in de schoenen van de fans zonk. Tegenover het vertrek van Selänne stond echter de komst van Keith Tkachuk en de verrassend goede ontwikkeling van de twee jonge Jets Shane Doan en doelman Nikolai Khabibulin. Het team speelde goede seizoenen maar kwam telkens te kort om de eerste ronde van de Stanley Cup play-offs te overleven. De thuisbasis was eerst de America West Arena, thuisbasis van de Phoenix Suns uit de NBA, maar die bleek ongeschikt voor ijshockey, waardoor er een nieuw stadion gebouwd moest worden, enkel voor de Coyotes. In 2003 verhuisden ze naar de Glendale Arena, maar tot meer successen leidde dat vooralsnog niet en Phoenix is daarmee het oudste team (met het Winnipegtijdperk inbegrepen) dat nog nooit een Stanley Cupfinale heeft gespeeld.

In 2005 kwam de directie met een opvallende zet: Wayne Gretzky werd hoofdcoach en gedeeld eigenaar van de franchise. Samen met Gretzky werd veteraan Brett Hull, zoon van Jetslegende Bobby Hull aangetrokken. Brett speelde met het nummer van zijn vader en dat nummer was teruggetrokken door de Coyotes, maar met toestemming van pa mocht Brett "zijn" nummer negen gebruiken. Maar door het afschaffen van de two-line pass, om het spel aantrekkelijker te maken voor het publiek, bleek Brett Hull de snelheid niet meer aan te kunnen en na vijf wedstrijden stopte hij met ijshockey. Met het aantrekken van de ervaren Ed Jovanovski en aan de hand van aanvoerder Shane Doan, de laatste speler die nog voor de Jets heeft gespeeld, doen de Coyotes weer een poging om de play-offs te halen.

Bijgewerkt tot 4 maart 2020

#	Naam	Nationaliteit	Pos.	Status
4	Niklas Hjalmarsson	Zweden	D	Ass. Capt.
6	Jakob Chychrun	Verenigde Staten	D
8	Nick Schmaltz	Verenigde Staten	C
9	Clayton Keller	Verenigde Staten	RW
13	Vinnie Hinostroza	Verenigde Staten	RW
15	Brad Richardson	Canada	C
18	Christian Dvorak	Verenigde Staten	C
21	Derek Stepan	Verenigde Staten	C	Ass. Capt.
23	Oliver Ekman-Larsson	Zweden	D	Captain
31	Adin Hill	Canada	GK
32	Antti Raanta	Finland	GK
33	Alex Goligoski	Verenigde Staten	D
34	Carl Söderberg	Zweden	C
35	Darcy Kuemper	Canada	GK
36	Christian Fischer	Verenigde Staten	RW
40	Michael Grabner	Oostenrijk	LW
42	Aaron Ness	Verenigde Staten	D
46	Ilya Lyubushkin	Rusland	D
55	Jason Demers	Canada	D
67	Lawson Crouse	Canada	LW
81	Phil Kessel	Verenigde Staten	RW
82	Jordan Oesterle	Verenigde Staten	D
83	Conor Garland	Verenigde Staten	RW
91	Taylor Hall	Canada	LW

• 

  Shane Doan is de huidige aanvoerder van de Arizona Coyotes
  Shane Doan
• Keith Tkachuk
• Brett Hull

• 7 - Keith Tkachuk (1992–2001)
• 9 - Bobby Hull (1972-1980, overgenomen van Winnipeg Jets, in 2005 vijf wedstrijden herteruggetrokken voor zijn zoon Brett)
• 10 - Dale Hawerchuk (1981–1990)
• 25 - Thomas Steen (1981-1995)
• 27 - Teppo Numminen (1988–2003)
• 97 - Jeremy Roenick (1996–2001, 2006–2007)
• 99 - Wayne Gretzky (verboden te dragen in de gehele NHL)