Argonauta argo

Het schippertje of (Argonauta argo) is een inktvis uit het geslacht der argonauten. De soort komt algemeen voor in de tropische en subtropische zeeën.

Argonauta argo
vrouwelijke Argonauta argo
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia Stam: Mollusca Klasse: Cephalopoda Orde: Octopoda Familie: Argonautidae Geslacht: Argonauta
Soort
Argonauta argo Linnaeus, 1758[1]
Synoniemen
Argonauta bulleri Kirk, 1886 Argonauta compressus Blainville, 1826 Argonauta corrugata Humphrey, 1797 Argonauta corrugatus Humphrey, 1797 Argonauta cygnus Monterosato, 1889 Argonauta dispar Conrad, 1854 Argonauta ferussaci Monterosato, 1914 Argonauta grandiformis Perry, 1811 Argonauta haustrum Dillwyn, 1817 Argonauta haustrum Wood, 1811 Argonauta minor Risso, 1854 Argonauta monterosatoi Monterosato, 1914 Argonauta monterosatoi Coen, 1915 Argonauta naviformis Conrad, 1854 Argonauta pacificus Dall, 1871 Argonauta papyraceus Röding, 1798 Argonauta papyria Conrad, 1854 Argonauta papyrius Conrad, 1854 Argonauta sebae Monterosato, 1914 Argonauta sulcatus Lamarck, 1801 Ocythoe antiquorum Leach, 1817 Ocythoe argonautae (Cuvier, 1829)
Afbeeldingen Argonauta argo op Wikimedia Commons
Argonauta argo op Wikispecies
(en) World Register of Marine Species[2]
Portaal    Biologie

Met hun grijparmen brengen ze visjes, schaaldieren en wormen naar hun bek. Ze bewegen zich voort door water uit te stuwen.

De vrouwtjes hebben een gladde, halfdoorzichtige schelp die tot 30 centimeter groot wordt en als wieg dient voor de eieren. De inktvis zelf kan er makkelijk uitgehaald worden. De mannetjes zijn veel kleiner, ongeveer 1 centimeter, en hebben geen schelp. Zij hebben een voortplantingsorgaan (hectocotylus) dat bij de paring bij het vrouwtje in een holte wordt ingebracht. Het vrouwtje kan hectocotyli van verschillende mannetjes verzamelen, waarmee ze haar eieren bevrucht. Het is niet geweten of het mannetje een nieuw voortplantingsorgaan kan groeien, maar dit is waarschijnlijk niet het geval.

De soort werd al beschreven door Aristoteles. Hij vermoedde dat de inktvis haar schelp gebruikte als boot en haar tentakels als zeilen of roeispanen. Vrouwtjes komen inderdaad aan de oppervlakte om lucht in de schelp te laten en zo hun drijfvermogen te regelen.

Natuurlijke vijanden zijn dolfijnen, tonijn en zeilvissen. Op de Rode Lijst van IUCN van bedreigde diersoorten staat het schippertje als niet bedreigd.