Arabische zaagschubadder

De Arabische zaagschubadder[1] (Echis coloratus) is een giftige slang uit de familie adders (Viperidae). De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Albert Günther in 1878.[2]

Arabische zaagschubadder
IUCN-status: Niet geëvalueerd (2008)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Viperidae (Adders)
Onderfamilie:Viperinae (Echte adders)
Geslacht:Echis
Soort
Echis coloratus
Günther, 1878
Afbeeldingen Arabische zaagschubadder op Wikimedia Commons
Arabische zaagschubadder op Wikispecies
Portaal    Biologie
Herpetologie

Uiterlijke kenmerken

De Arabische zaagschubadder kan 70 tot 80 centimeter lang worden maar is meestal kleiner, de kleur is bruin met een diamanttekening, lichtere donkeromzoomde vlekken op het midden van de rug. De vlekken zijn wat groter dan bij de zaagschubadder (Echis carinatus), ook ontbreekt vaak het kruis-achtige tekening op de bovenzijde van de kop die de zaagschubadder wel heeft. De kop is groot en driehoekig, de schubben op de flanken hebben rijen tandjes. Net als de zaagschubadder worden de schubben van de flanken gebruikt om te waarschuwen; door ze tegen elkaar te wrijven ontstaat een rasp-achtig geluid. Hierdoor worden de Echis-soorten ook wel zandratelslangen genoemd.

Algemeen

De Arabische zaagschubadder komt voor in het Midden-Oosten; Israël, Libanon, Saoedi-Arabië en oostelijk Egypte. De slang leeft in halfwoestijnen en woestijnen, en beweegt zich meestal 'side-windend' voort; door zich op twee plaatsen tegen te grond te drukken en zich als het ware op te heffen. Zo kan de adder makkelijk over steile zandhellingen kruipen zonder weg te glijden. De soort is zowel dag- als nachtactief, en eet hagedissen, knaagdieren en zelfs kleine andere slangen.

Giftigheid

Net als alle soorten uit het geslacht Echis is ook deze slang extreem giftig, het gif is sterk, de slang is agressief en slaat razendsnel toe. Het gif bestaat uit het weefselvernietigende hematoxine, dat bloedingen en orgaanuitval veroorzaakt wat de dood tot gevolg kan hebben als er geen anti-gif wordt toegediend.

Bronvermelding

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.