Antoon Schoonjans
Antoon Schoonjans (Ninove, 5 maart 1655 - Wenen, 13 augustus, 1726) was een Vlaams kunstschilder
In Ninove geboren als zoon van Jan "Scoonians" en Anna de Gruijtere. Anthoon kreeg een opleiding in Antwerpen bij Erasmus Quellinus II, een leerling van Rubens
Rond 1675 verbleef hij een langere periode in Italië (januari 1675 was hij in Rome), waar hij kennis maakte met de Italiaanse barok. Hij werkte daar onder de naam "Parrhasius".
In de jaren 1693 t/m 1702 verblijft hij in Wenen, waar hij in 1695 hofschilder van keizer Leopold I wordt. In zijn eerste jaren in Wenen (voor 1695) is de Zwitserse barokschilder Georg Gsell een leerling van hem. In de Stephansdom in Wenen hangt een altaarstuk van Antoon Schoonjans, dat hij in 1700 heeft geschilderd. In 1702 wordt hij hofschilder in Berlijn. Hij reist daarnaartoe in het gezelschap van zijn vrouw, Regina, een zangeres en de Italiaanse componist Giovanni Battista Bononcini.
Na korte tijd in Berlijn gewerkt te hebben is hij korte tijd actief in Den Haag en Londen. Daarna werkt hij tot 1716 voor keurvorst Johan Willem van de Palts. Hij schilderde het portret van deze vorst en zijn echtgenote. Veel van zijn tekeningen uit die periode bevinden zich in het Stedelijk Museum van Düsseldorf. Na het overlijden van de keurvorst keert Antoon Schoonjans terug naar Wenen, waar hij de laatste tien jaar van zijn leven doorbrengt.
Op dit moment hangen er zeker 15 schilderijen van Antoon Schoonjans in Slot Charlottenburg.