Anton Dautzenberg

Antonius Hedwig Jozef (Anton) Dautzenberg (Heerlen, 13 december 1967), meestal A.H.J. Dautzenberg genoemd, is een Nederlandse schrijver.

Anton Dautzenberg
Algemene informatie
Volledige naamAnton H.J. Dautzenberg
Pseudoniem(en)Troy Titane
Geboren13 december 1967
GeboorteplaatsHeerlen
LandNederland
Beroepschrijver
Dbnl-profiel
Website
Portaal    Literatuur

Literatuur

Dautzenberg publiceerde in 2010 de absurdistische verhalenbundel Vogels met zwarte poten kun je niet vreten en in 2011 Samaritaan, over de keuze om bij leven een nier ter donatie af te staan aan een onbekende en de reacties daarop. Dautzenberg vertelde in 2014 in het VPRO-programma Nooit Meer Slapen dat hij deze nierdonatie had verzonnen.[1][2] In 2016 bleek dat Dautzenberg tijdens het VPRO-programma met de waarheid speelde, en wel degelijk een nier heeft afgestaan.[3] Eerder verschenen een aantal titels onder het pseudoniem Troy Titane.

Dautzenbergs werk valt geregeld in de prijzen en is opgenomen in diverse bloemlezingen. Zo werd Samaritaan in 2013 opgenomen in de lijst van de beste 50 boeken van de afgelopen 5 jaar die NRC Handelsblad publiceerde. Extra Tijd werd in 2013 tijdens de 'Nacht van de NRC' uitgeroepen tot Boek van het Jaar.[4] Begin 2016 ontving hij voor zijn bevlogen en avontuurlijke oeuvre de Peter Bruyn Penning,[5] een Rotterdamse cultuurprijs. In het juryrapport stond onder andere: "Dautzenberg wordt niet gedreven door de wens te vleien, hij doet niet aan gemakzuchtig moralisme. Hij weet als de ware schrijver het menselijk tekort op waarde te schatten."

In 2013 en 2016 was Dautzenberg tevens initiatiefnemer van de Quiet 500, de glossy tegenhanger van de Quote 500. Daarvoor ontving hij in 2016 de Impact Award.[6]

Journalistiek / anti-journalistiek

Dautzenberg studeerde economie en taal- en letterkunde. In februari en maart 2011 publiceerde hij in de VPRO-Gids een serie van drie interviews. De interviews waren bedoeld als begeleiding bij drie programma's over de op dat moment actuele financiële crisis. Eén daarvan had Dautzenberg gehouden met Lemmy Kilmister (de oprichter van de band Motörhead), die een expert op het gebied van de financiële crisis zou zijn. Kort hierop publiceerde de VPRO een rectificatie op haar website en in de VPRO Gids. Dautzenberg bleek de serie artikelen volledig uit zijn duim te hebben gezogen, om "de werkelijkheid als thema te onderzoeken door deze te duiden, te manipuleren, te transponeren, te vermenigvuldigen of te negeren".[7] Dautzenbergs beschrijving van een interview met Arnon Grunberg berustte wel deels op waarheid, maar ook deels op verzinsels.

MARTIJN

Dautzenberg werd in 2011 lid van Vereniging MARTIJN, die sinds 2014 op civielrechtelijke gronden werd verboden. Hij deed dit uit protest tegen een zoals hij het zelf stelde 'heksenjacht tegen pedofielen'. Hoewel hij het gedachtegoed van Vereniging MARTIJN niet ondersteunt en het uitoefenen van pedofiele handelingen ten strengste verwerpt, vindt hij dat mensen met pedofiele gevoelens hierover moeten mogen fantaseren en praten zonder daarvoor bedreigd of geweld aangedaan te worden.[8] Op zijn persoonlijke site voegde Dautzenberg o.a. een lijst toe van bedreigingen die de voorzitter van MARTIJN in één maand voor zijn kiezen kreeg en leverde hij tevens kritiek op Henk Bres en diens petitie om de controversiële vereniging op te doeken. In 2013 vertegenwoordigde Dautzenberg MARTIJN nog in de rechtszaal.

Publicaties

  • Doodspraak. Ontmoetingen. (Bundeling van interviews, tezamen met Eric-Jan van Gorkum. Zaltbommel, Van Kempen Uitgevers, 2004)
  • Op verzoek van Ruud Vreeman en andere columns. (Onder pseudoniem Troy Titane, 2005)
  • De rumbafluit van Saraghina. (Onder pseudoniem Troy Titane, 2007)
  • Jonquai en Lazfartze nemen een hazenlip. (Onder pseudoniem Troy Titane, 2007)
  • Jonquai en Lazfartze gaan met zwangerschapsverlof. (Onder pseudoniem Troy Titane, 2007)
  • Vogels met zwarte poten kun je niet vreten. (Verhalen, 2010)
  • Samaritaan. (Roman, 2011)
  • Rock € roll. Economie voor en door leken verklaard. (Pamflet, 2011)
  • Extra Tijd. (Roman, 2012)
  • Smerig gezwel wat je bent. (Bloemlezing, 2012)
  • Rafelranden van de moraal. (Novelle, 2013)
  • Quiet 500. (Magazine, 2013)
  • En dan komen de foto's. (Verhalen, 2013)
  • De Wet. (Toneel, 2014)
  • De Fictiefabriek. (Brievenroman samen met Diederik Stapel, 2014)
  • Wie zoet is. (Roman, 2015)
  • Horrible Homeless Man. (Toneel, 2015)
  • Vuur! (Bloemlezing, 2015)
  • Quiet 500. (Magazine, 2016)
  • De dag dat de gieren buigen. (Boek, 2016)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.