Angelicazuur

Angelicazuur is een onverzadigd carbonzuur. Het is de Z- of trans-isomeer van 2-methyl-2-buteenzuur. Bij kamertemperatuur is het een vluchtige, kristallijne vaste stof met een prikkelende geur.

Angelicazuur
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van angelicazuur
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)		C5H8O2
IUPAC-naam(2)-2-methylbut-2-eenzuur
Molmassa100,12 g/mol
SMILES
C/C=C(/C)\C(=O)O
InChI
1S/C5H8O2/c1-3-4(2)5(6)7/h3H,1-2H3,(H,6,7)/b4-3-
CAS-nummer565-63-9
PubChem643915
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Smeltpunt45,5 °C
Kookpunt185 °C
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Het E- of cis-isomeer van angelicazuur wordt tiglinezuur genoemd. Tiglinezuur kan door middel van isomerisatie omgezet worden in angelicazuur.[1]

Voorkomen

Angelicazuur komt als ester voor in de wortels van de grote engelwortel (Angelica archangelica), waaraan het zuur zijn naam heeft ontleend. Het werd er voor het eerst uit geïsoleerd door de Duitser Ludwig Andreas Buchner (1813–1897) in 1842.[2] Het komt ook voor in andere planten van de schermbloemenfamilie.

Toepassingen

Esters van angelicazuur, zogenaamde angelaten, worden gebruikt in kruidengeneeskunde en aromatherapie, en in parfumcomposities.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.