Andy Rourke

Rourke werd in Manchester geboren als derde van vier zonen en werd na de scheiding van zijn ouders opgevoed door zijn vader. Op school bevriende hij Johnny Marr en samen speelden ze in verschillende bandjes die nooit doorbraken, eerst op gitaar en later op aandringen van Marr op basgitaar. Onder Rourke's voornaamste inspiraties vielen Neil Young, David Bowie's Low, Bill Wyman van The Rolling Stones en Mick Karn van Japan. Eind 1982 werd Rourke door Marr voorgesteld als bassist voor zijn nieuwe band, omdat de originele bassist Dale Hibbert niet geschikt werd geacht. Samen met Marr, zanger Morrissey en drummer Mike Joyce vormde Rourke de kernbezetting van The Smiths.

Als bassist wordt Rourke geprezen om zijn complexe en melodieuze baslijnen, maar zijn periode bij The Smiths werd overschaduwd door zijn drugsverslaving. Daar kwam bij dat hij zijn verslaving geheim moest houden voor Morrissey, die zich openlijk uitsprak over zijn afkeer van drugs. Tijdens een serie Ierse concerten in 1986 leden zijn prestaties zo erg onder zijn drugsgebruik dat hij een vrijstelling kreeg om zich te herstellen. Dit had echter een averechts effect op de depressieve Rourke en hij zocht toevlucht bij zijn drugdealer, juist op het moment dat er een politie-inval aan de gang was. Rourke's arrestatie werd door Morrissey op het televisienieuws waargenomen en hij ontsloeg Rourke per direct met een briefje onder zijn ruitenwisser: "Andy. Je hebt The Smiths verlaten. Veel geluk en tot ziens. Morrissey."

Rourke werd veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijke celstraf en een boete van duizend pond. Hij herstelde bij zijn moeder in Majorca en werd drie weken later opnieuw toegelaten bij The Smiths, ondanks dat de groep Craig Gannon had aangenomen als vervangend bassist, die de overstap maakte naar slaggitaar. In 1987 viel de groep echter uit elkaar. Rourke, Joyce en Gannon begeleidden Morrissey aanvankelijk met zijn solodebuut, maar raakten gezamenlijk verwikkeld in rechtszaken tegen de zanger betreffende financiële onenigheden. Rourke was de enige die zijn aanklacht introk, in ruil voor een vergoeding van 83.000 pond. Daarna schreef Rourke enkele nummers voor Morrissey tot hij in 1989 werd vervangen door Mark Bedford, de bassist van Madness. In 1996 leidde Joyce een rechtszaak tegen Morrissey en Marr. Joyce werd in het gelijk gesteld, waardoor Rourke 25% van de royalty's kreeg toegewezen.

Na The Smiths speelde Rourke in verschillende bandjes. In 2006 co-organiseerde hij het benefietconcert Manchester Versus Cancer, waar hij op 28 januari werd vergezeld door Marr voor een vertolking van How soon is now? en voor het eerst in jaren weer twee Smiths op hetzelfde podium stonden. In 2009 verhuisde hij naar New York, waar hij werkt als diskjockey.[1]