Amel Tuka

Tuka deed in zijn jeugd niet aan atletiek, maar aan andere sporten zoals voetbal en basketbal. Op zijn zeventiende moest hij een 400 meter lopen tijdens zijn gymles, waar hij 50 seconden over deed. Hierna ging hij trainen bij Atletski Klub Zenica. In 2010 verlegde Tuka zijn focus op de 800 meter, waarop hij in datzelfde jaar Bosnië en Herzegovina mocht vertegenwoordigen bij de Europese kampioenschappen voor landenteams (derde divisie). Hij won die afstand in een tijd van 1.51,43.

Het eerste grote kampioenschap waar Tuka aan meedeed waren de EK van 2012, waar hij door de series heen kwam met een persoonlijk record van 1.48,31. In de halve finale werd hij als laatste in zijn serie uitgeschakeld. Een jaar later veroverde Tuka zijn eerste internationale medaille bij de Europese kampioenschappen voor neo-senioren, waar hij derde werd in een nationaal record van 1.46,29. Kort na dit kampioenschap verhuisde Tuka naar de Italiaanse stad Verona om te trainen onder de coach Gianni Ghidini, die onder anderen olympisch kampioen Wilfred Bungei trainde.

In het eerste baanseizoen onder Ghidini, in 2014, was Tuka succesvol bij de Europese kampioenschappen van 2014, waar hij de finale bereikte. Hij finishte in een nationaal record van 1.46,12, wat goed was voor een zesde klassering.
Na een teleurstellend verlopen EK indoor in 2015, waar hij niet de finale weet te bereiken, loopt Tuka zich tijdens het baanseizoen in de spotlights: op 1 juli 2015 verbetert hij zich met bijna twee seconden tot 1.44,19 bij een Sloveense wedstrijd.[1] Tien dagen later verbetert hij dit verder naar 1.43,84. Weer een week later verbetert hij deze tijd verder naar 1.42,51 bij de Herculis meeting in Monaco, wat op dat moment de vierde Europese tijd ooit was.[2] Door deze prestatie werd hij die maand uitgeroepen tot Europees atleet van de maand. De tijd was ook goed voor een eerste positie op de wereldjaarranglijst, waardoor hij als medaillefavoriet naar de WK in Beijing ging. Uiteindelijk wist hij die rol waar te maken, door als derde te eindigen in de finale in 1.46,30 achter David Rudisha en Adam Kszczot. Dit was tevens de eerste medaille voor Bosnië en Herzegovina bij een editie van de wereldkampioenschappen.

Tuka nam deel aan de Europese kampioenschappen van 2016 in Amsterdam. Hij wist hier echter niet in de prijzen te vallen: hij werd vierde in 1.45,74. In 2016 kon Tuka zich een eerste keer kwalificeren voor de Olympische Zomerspelen. Tuka was meteen ook vlaggendrager voor zijn land tijdens de openingsceremonie op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro. Tuka kon zich plaatsen voor de halve finale van de 800 meter. In de tweede halve finale eindigde hij op de 4e plaats waarmee Tuka zich niet kon kwalificeren voor de finale.

• 2011: 9e EK teams, 3e divisie - 49,91 s
• 2013: 3 EK teams, 3e divisie - 47,73 s

• 2010: 1 EK teams, 3e divisie - 1.51,43
• 2012: 8e in ½ fin. EK - 1.51,14
• 2013: 1 EK teams, 3e divisie - 1.51,11
• 2013: 3 EK U23 - 1.46,29 (nat. rec.)
• 2014: 1 EK teams, 3e divisie - 1.49,81
• 2014: 6e EK - 1.46,12 (nat. rec.)
• 2015: 4e in reeksen EK indoor - 1.49,92
• 2015: 1 EK teams, 3e divisie - 1.50,16
• 2015: 3 WK - 1.46,30
• 2016: 4e EK - 1.45,74
• 2016: 4e in ½ fin. OS - 1.45,24
• 2017: DNS in ½ fin. EK indoor
• 2017: 5e in reeksen WK - 1.46,54
• 2018: 7e in ½ fin. EK - 1.47,24
• 2019: 6e EK indoor - 1,47,91

Diamond League-podiumplekken

• 2015: 1 Herculis – 1.42,51
• 2015: 3 Memorial Van Damme – 1.45,45
• 2016: 3 Meeting International Mohammed VI d'Athlétisme de Rabat – 1.45,41
• 2019: 1 Stockholm Bauhaus Athletics - 1,46,68

• 2010: 9e EK teams, 3e divisie - 3.21,49
• 2011: 3 EK teams, 3e divisie - 3.17,16
• 2013: 8e EK teams, 3e divisie - 3.15,50[3]
• 2014: 5e EK teams, 3e divisie - 3.16,50[4]
• 2015: 2 EK teams, 3e divisie - 3.10,50 (NR)