Alpha Oumar Konaré

Van 1962 tot 1964 studeerde hij aan de École Normale Supérieure in Katibougou en van 1965 tot 1969 studeerde hij geschiedenis aan de École Normale Supérieure in Bamako. Vervolgens voltooide hij zijn laatste studie van 1971 tot 1975 aan de Universiteit van Warschau.

Van 1975 tot 1978 was hij leider van de afdeling geschiedenis en etnografie voor het ministerie van jeugd, sport, kunst en cultuur. In 1980 kreeg hij een onderzoeksopdracht van het Institut Supérieur de Formation en Recherche Appliquée en werd hij hoogleraar aan de faculteit voor geschiedenis en geografie aan de École Normale Supérieure in Bamako.

Vervolgens was hij voorzitter van verschillende academische verenigingen van geschiedkundigen, geografen en archeologen. Van 1981 tot 1982 was hij adviseur voor de UNESCO en het United Nations Development Programme (UNDP).

Konaré ontving meerdere eredoctoraten. Hij ontving er een van Universiteit van Michigan, de Universiteit van Rennes II en van de Université libre de Bruxelles.

In 1978 werd hij minister voor jeugd, sport, kunst en cultuur, maar trad weer terug in 1980. Aanvankelijk had hij nog vertrouwen in de hervormingsplannen van president Moussa Traoré gehad. Op de achtergrond bleef hij actief in ondergrondse bewegingen en oppositiepartijen. In 1983 richtte hij het cultuurtijdschrift Jamana op en in 1989 het dagblad Les échos.

Op 26 maart 1991 werd er een staatsgreep gepleegd tegen de regering van Traoré. Konaré richtte op dat moment de zender Radio Bamakan op en werd delegatielid van de nationale conferentie die een nieuwe grondwet opstelde en verkiezingen voorbereidde.

In 1992 werd hij na twee verkiezingsronden verkozen tot president van Mali. In 1997 werd hij in de eerste verkiezingsronde opnieuw gekozen met een meerderheid van 95,9% van de stemmen. Tijdens deze verkiezingen hadden de meeste oppositiepartijen de verkiezingen geboycot. In 2002 eindigde zijn presidentsperiode van rechtswege.

Van 2003 tot 2008 was Konaré voorzitter van de commissie van de Afrikaanse Unie.