Alfred Meyer

Meyer groeide op in een luthers gezin. Zijn vader was rijksambtenaar. In 1911 haalde hij zijn eindexamen gymnasium en werd een jaar later cadet-luitenant in het 68e Infanterieregiment in Koblenz. Hij slaagde voor zijn officiers-examen in 1913 en werd daarna bataillonscommandant.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht hij met het 363e Infanterieregiment aan het westelijk front. Hij kreeg tweemaal het IJzeren Kruis. In 1917 werd hij krijgsgevangen genomen door de Fransen en vrijgelaten in 1920. Hij verliet het leger met de rang van luitenant-kolonel en ging in de handel werken. Ook studeerde hij politieke wetenschappen aan de Universiteit van Bonn en van Würzburg, waarin hij in 1922 afstudeerde. In 1925 trad hij in het huwelijk met Dorothee Capell.

Meyer was al vroeg bij het nazisme betrokken. In april 1928 werd hij lid van de NSDAP en werd een jaar later lokale groepsleider en in 1930 gebiedsleider van Emscher-Lippe. In september 1930 werd hij gekozen tot lid van de Rijksdag en in januari 1931 werd hij gouwleider in de regio Noord-Westfalen. Volgens de nationaalsocialistische hiërarchie werd hij in mei 1933 plaatsvervangend gouverneur van Lippe en Schaumburg-Lippe. In 1936 werd hij gouverneur van diezelfde regio. In 1938 werd hij benoemd tot gouverneur van Westfalen en ook de leider van de SA aldaar. Vanaf 1942 was hij ook de Rijksverdedigingscommissaris van Westfalen Noord.

In 1941 werd hij plaatsvervangend minister van de bezette Oostelijke gebieden, onder Alfred Rosenberg. Meyer was verantwoordelijk voor de departementen van Politiek, administratie en economie. In deze functie hield hij zich bezig met de coördinatie van de uitbuiting en plundering van de Russische gebieden, het uitmoorden van de bewoners en het uitroeien van speciaal de Joodse bevolking. In januari 1942 vertegenwoordigde hij Alfred Rosenberg in de Wannseeconferentie omdat in zijn gebieden de volkerenmoord op de Joden reeds een aanvang had genomen en hij daarover uitleg kon geven. Hij bepleitte tijdens de conferentie dat er een goed geplande voorbereiding moest zijn in gebieden maar dat men daarbij moest opletten de plaatselijke bevolking niet in oproer te brengen. In juli 1942 stelde hij voor om tegen gemengdgehuwden dezelfde maatregelen te treffen als tegen volle Joden.

Alfred Meyer werd op 11 april 1945 dood aangetroffen aan de rivier de Wezer. Er wordt aangenomen dat hij zelfmoord heeft gepleegd.

Zie de categorie Alfred Meyer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.