Akkermansgilde

Het gilde bestond al in de vijftiende eeuw, maar werd pas in 1595 door de magistraat van de stad als rechtspersoon erkend. Deze erkenning betekende dat de leden van het Huislieden- of Akkermansgilde over bepaalde privileges konden beschikken. Omdat de akkermannen veelal buiten de stadsmuren woonden en werkten, was een van die privileges dat zij wapens mochten dragen om zich te beschermen tegen roversbendes. Als tegenprestatie moesten zij hand-en-spandiensten verrichten voor de stad. Dit betekende voornamelijk dat zij hun wagens moesten inzetten voor vervoer van benodigdheden voor de stad en, als iemand ter dood werd veroordeeld, het vervoer van het galgenraam.

Valuas en Guntrud voor het stadhuis

In de 18e eeuw kreeg het gilde de taak om de reuzen van de stad in bewaring te nemen: Valuas (Venloos: Flujas) en Guntrud. Eerder al was de mannelijke reus bekend als Goliath; diens vrouw had tot dat moment nog geen naam.

Commandostok van het Akkermansgilde

Uit zelfbescherming hielden de akkermannen schietoefeningen. Na de Franse bezetting in 1794 was er voor de gildes met hun privileges geen plaats meer. Alleen het Akkermansgilde overleefde, zij het nauwelijks. Het was Burgemeester Van Rijn die het gilde aan het begin van de twintigste eeuw nieuw leven inblies. Vanaf die tijd bestaat het gilde voornamelijk als schutterij en als ceremoniële vereniging binnen de Venlose gemeenschap. Tegenwoordig neemt het Akkermansgilde als vertegenwoordiger van Venlo deel aan het jaarlijkse evenement OLS, dat elk jaar in de plaats van de winnende schutterij wordt gehouden. Ook bij officiële presentaties van de stad Venlo toont het gilde zich, inclusief de reuzenpoppen, aan het publiek.