Huisgekko

Deze soort wordt ongeveer 12 centimeter lang inclusief staart. Het lichaam is slank en lenig en heeft een voor een gekko relatief lange staart, die ongeveer net zo lang als het lichaam is. De kleur is erg variabel, maar meestal grijs met bruine vlekken op de rug en een witgele buik, de staart is gebandeerd. De kop is relatief groter dan bij andere soorten halfvingergekko's.

De huisgekko kan overal waar schuilplaatsen en voedsel is leven en is niet gebonden aan een habitat. De gekko wordt voornamelijk op muren, schuttingen, in huizen en onder omgevallen bomen gevonden. De gekko klimt veel en rust meestal met de kop naar beneden.

De gekko komt oorspronkelijk voor in Afrika, in het tropische gedeelte onder de Saharawoestijn en niet in het zuidelijke deel. In het verleden is de soort uitgezet in onder andere Cuba, de Verenigde Staten en noordelijk Zuid-Amerika waar de hagedis nu een plaag vormt. De gekko heeft zich waarschijnlijk verplaatst door mee te liften op schepen.[1] Op het menu staan voornamelijk insecten, maar omdat grotere prooien niet geschuwd worden, grijpt de gekko ook kleinere hagedissen. Hierdoor verdringt de gekko in de streken waar hij eigenlijk niet thuishoort inheemse reptielensoorten door ze op te eten of weg te concurreren.

De huisgekko is watervlug en erg schuw. Bij de minste verstoring schiet hij snel in een spleet en deze soort kan het lichaam een beetje opblazen met lucht zodat het dier muurvast komt te zitten. Het is een nachtactieve soort en wordt overdag zelden aangetroffen, meestal verstopt het dier zich in bomen. De vrouwtjes zoeken elkaar op voor de eierafzet, de grote nesten bestaande uit meerdere legsels worden soms onder stenen of houtblokken gevonden. Als de gekko wordt vastgepakt, worden gillende geluidjes geproduceerd die dienen ter afschrikking.