Adour

De Adour is een rivier in het zuidwesten van Frankrijk. Hij ontspringt in de Pyreneeën op de Col du Tourmalet en mondt uit in de Atlantische Oceaan. Het is de grootste van de zogenaamde gaves van de Pyreneeën en hij voert 90% van het water van de Atlantische Pyreneeën af. De rivier is bevaarbaar tot Dax over een lengte van 66 km. De rivier stroomt door vier departementen:

• in de regio Occitanie:
  • Hautes-Pyrénées, met de steden Bagnères-de-Bigorre, Tarbes en Maubourguet
  • Gers, met de stad Riscle
• in de regio Nouvelle-Aquitaine:
  • Landes, met de steden Aire-sur-l'Adour, Grenade-sur-l'Adour, Saint-Sever, Dax en Tarnos
  • Pyrénées-Atlantiques, met de stad Bayonne

Adour
Lengte	335 km
Hoogte (bron)	2200 m
Debiet	150 m³/s
Stroomgebied	16880 km²
Bron	de Pyreneeën
Monding	de Atlantische Oceaan
Stroomt door	Occitanie, Nouvelle-Aquitaine
Ligging van de Adour
Portaal    Geografie

De Adour wordt gevormd door drie bronriviertjes: de Adour de Payolle in het massief van de Arbizon, 2831 m, de Adour de Gripp, in het massief van de Pic du Midi de Bigorre, 2877 m, en de Adour de Lesponne, in het massief van de Montaigu, 2339 m.

In de bovenloop stroomt de Adour via mooie watervallen in het dal van Campan. Een deel van het water van de Adour verdwijnt ondergronds in Campan en komt weer bovengronds bij Bagnères. De bovenloop van de Adour kenmerkt zich door wilde waters tot Tarbes op 302 m hoogte.[1] In zijn benedenloop vormt de Adour de grens tussen Gascogne en Frans Baskenland.

De belangrijkste zijrivieren zijn de Échez, de Arros, de Midouze, de Louts, de Luy, de Gaves Réunis gevormd uit de Gave de Pau en de Gave d'Oloron, de Bidouze en de Nive. De loop van de Adour werd in 1578 kunstmatig verplaatst naar Bayonne. Voordien mondde hij in de oceaan uit bij Capbreton in de huidige bedding van de Boudigau. De werken onder leiding van Louis de Foix duurden zeven jaar.[2]

De Adour is uitgeroepen tot Site Natura 2000 omwille van haar rijke fauna, met name de trek van de zalm, elft en lamprei.