Adolf Wiklund (componist)

Adolf Wiklund werd geboren in een muzikaal gezin van Peter Johan Wiklund en Kristina Lindberg.[1] Adolfs broer Viktor Wiklund werd eveneens pianist en dirigent. Vader was organist en leraar in Karlsborg, alwaar Adolf Wiklund opgroeide. Hij ging naar school in Eskilstuna. In 1915 werd hij toegelaten tot de erelijst van Kungliga Musikaliska Akademien. Hij was zelf getrouwd met Ingid Viola Wiklund (overleden 1954). Uit dat huwelijk is een dochter Inga Wiklund bekend. Adolf met vrouw Ingrid Viola en Viktor en diens vrouw Hedvig liggen begraven in een familiegraf in Stockholm.[2]

Hij kreeg zijn opleiding aan het Kungliga Musikhögskolan i Stockholm bij onder andere Richard Andersson, zowel als organist als muziekdocent. Docent in contrapunt en compositieleer was Johan Lindegren. Hij mocht door een staatsbeurs en een Jenny Lindbeurs verder studeren in Zweden, Parijs en Berlijn (bij James Kwast) , maar deed dat voornamelijk op de piano. Zo speelde hij de solopartij in het door hemzelf geschreven Concertstuk van piano en orkest, tevens zijn opus 1. In 1907 dirigeerde hij een orkest in Karlsruhe en in 1908 was hij repetitor in Berlijn. Vanaf 1911 legde hij zich nog meer toe op het dirigentschap. Hij stond van 1911 tot 1924 voor het Kungliga Hovkapellet, was muzikaal leider van de Koninklijke opera in Stockholm en dirigeerde destijds ook de voorloper van het Stockholm Philharmonisch Orkest. In 1921 had hij twee maal de leiding over het Wiener Philharmoniker.