Adam Elsheimer
Adam Elsheimer (Frankfurt am Main, 18 maart 1578 - Rome, 11 december 1610) was een schilder van Duitse afkomst die een groot deel van zijn leven actief was in Italië.
Adam Elsheimer
| ||||
 | ||||
Zelfportret in het Uffizi-museum | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 18 maart 1578 | |||
| Overleden | 11 december 1610 | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
.jpg)
Elsheimer heeft in Duitsland de stijl van de Duitse en Vlaamse schilders opgedaan en wordt onder andere geassocieerd met de schilder Albrecht Altdorfer. In 1598 bracht hij een bezoek aan Venetië waar hij werken van onder meer Tintoretto en Bassano bestudeerde. Elsheimer richtte zich vooral op levendige, fel verlichte scènes in landschappen. In deze werken komen de Italiaanse en Vlaamse invloeden samen tot een levendige laat-maniëristische stijl. Hij schilderde bijna uitsluitend kabinetstukken op koperen platen.
In 1600 vestigde hij zich in Rome onder de bescherming van Hendrick Goudt, die ook gravures van zijn werk maakte. Zijn Italiaanse werk is niet zo goed gedocumenteerd en kan nagenoeg niet chronologisch worden gerangschikt. Een van de kenmerken van Elsheimer die kan helpen bij herkenning van zijn werk, is zijn aandacht voor detail en realisme in zijn werk. Hiermee onderscheidt hij zich van vele andere schilders uit deze periode. Zijn voorkeur ging uit naar het maken van nachtscènes zoals De bespotting van Ceres en Vlucht naar Egypte (1609). Dit laatste werk met zijn prachtige clair-obscur zorgde voor een grote roem onder de volgende generatie Noordelijke schilders, onder wie Rubens, Rembrandt en Claude Lorrain.
 |
Zie de categorie Adam Elsheimer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |