Hendrick Goudt
Hendrick Goudt (Den Haag 1583 - Utrecht 1648) was een Nederlands schilder, tekenaar en graveur uit de 17de eeuw.
Goudt werd geboren als buitenechtelijk kind van Arend Goudt en Anneken Cool. Pas in het jaar 1604, toen Hendrick 20 jaar oud was, werd het huwelijk tussen zijn ouders gesloten en werd hij de wettige zoon van het echtpaar. De moeder van Hendrick leed aan verschillende psychische stoornissen die hem in zijn latere leven ook zouden treffen.
Hendrick Goudt werkte in verschillende ateliers in Den Haag, waaronder die van Simon Frisius, Jacques van Gheyn de oudere en Hendrick Goltzius. Van de laatste gebruikte hij vaak figuren voor zijn gravures en tekeningen. Naast het graveren van figuren was hij ook bekwaam in het kalligraferen van teksten. Onder vele prenten van zijn hand gaf hij een beschrijving in uitbundige kalligrafie.
Het werk dat Goudt voor 1608 maakte is nagenoeg onbekend, men weet echter wel dat hij voor deze datum werken heeft gemaakt.
Hendrick Goudt werkte met Adam Elsheimer in Rome, tot diens dood in 1610.[1] Na het overlijden van Elsheimer keerde Hendrick Goudt terug naar Nederland. Samen met zijn vader Arendt Goudt ging hij in Utrecht wonen, waar hij een perceel aan de noordzijde van het Janskerkhof kocht.[2]
Rond 1624 werd Hendrick Goudt geestesziek en onder curatele van zijn vader geplaatst. Arendt Goudt overleed in 1628. Na het overlijden van Arendt Goudt verhuisde Hendrick Goudt naar de Oudegracht.
Hendrick Goudt overleed in 1648, wonende aan de Oudegracht “omtrent de St. Jacobsbrug”.