Etoloakarnania

De nomos is een van de waterrijkste gebieden van Griekenland. Het gedeelte tussen de rivieren Mornos en Evinos (Ευηνός) is bergachtig, dat tussen de Acheloös en de Evinos is weidser en vlakker. In het Etolische deel ligt het grote, 18 m diepe meer Trichonida (in de Oudheid Trichonis), dat via een kanaal in verbinding staat met zijn zustermeer Lysimachia. In Akarnania liggen de meren Ozeros en Ambrakia. In het dal van de Acheloös liggen ook de kunstmatige meren van Kremasta (dat de grens vormt met de nomos Evrytania) en Kastraki.

De bewoners van Aetolia hadden niet zo'n goede reputatie bij Atheners als Thucydides: deze beschouwde de Aetoliërs als halfbarbaars en ongeciviliseerd, maar het is niet duidelijk of zijn oordeel gebaseerd is op eigen waarneming dan wel op informatie "van horen zeggen". Vooral de woeste stammen van het Aetolische binnenland moesten het ontgelden: sommigen, zoals de Eurytanes, zouden zelfs rauw vlees gegeten hebben. Deze traditie van wildheid en gebrek aan geciviliseerde manieren zal wel niet de reden zijn waarom Evritania sinds de Tweede Wereldoorlog een zelfstandige nomos werd. Ook de Akarnaniërs stonden bekend als woest en ongemanierd, en leefden van de zeeroverij.

Door de bestuurlijke herindeling (Programma Kallikratis) werden de departementen afgeschaft vanaf 2011. Het departement “Etolia-Akarnania” werd een regionale eenheid (perifereiaki enotita). Er werden eveneens gemeentelijke herindelingen doorgevoerd, in de tabel hieronder “GEMEENTE” genoemd.

• Aetolische Bond

Zie de categorie Aetolia-Acarnania van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Bestuurlijke indeling van Griekenland: periferieën (περιφέρειες)
Attica · Centraal-Griekenland · Centraal-Macedonië · Epirus · Ionische Eilanden · Kreta · Noord-Egeïsche Eilanden · Oost-Macedonië en Thracië · Peloponnesos · Thessalië · West-Griekenland · West-Macedonië · Zuid-Egeïsche Eilanden