Abdij van La Chaise-Dieu

De abdij van La Chaise-Dieu (in Auvergne) is een oude benedictijnenabdij gelegen in de gemeente La Chaise-Dieu in het departement Haute-Loire. De abdij was gewijd aan de heilige Robertus.

Abdij van La Chaise-Dieu
Zicht op de abdijkerk en dorp La Chaise-Dieu
Land Frankrijk
RegioAuvergne-Rhône-Alpes
PlaatsLa Chaise-Dieu
Coördinaten45° 19 NB, 3° 42 OL
ReligieChristendom
StromingRooms-katholieke kerk
Kloosterordebenedictijnen
Gebouwd in1043
Uitbreiding(en)1552
Gesloopt in1792
Gewijd aanSint-Robertus
Architectuur
Afmeting45° 19′ 15″ N, 3° 41′ 46″ E

Portaal    Religie
Koor van de abdijkerk met de tombe van paus Clemens VI.
Deel van de serie over
kloosters
en het christelijke monastieke leven

De benedictijnenabdij is beroemd om haar gotische architectuur, haar Danse macabre, haar bijzondere echozaal (la Salle des échos), haar wandtapijt van de Verschijning van Christus aan Mariamagdalene en haar muziekfestival gesticht in 1966 door Georges Cziffra.

Stichting

De abdij die haar naam – afgeleid van het middeleeuws Latijnse Casadei – heeft gegeven aan dit gedeelte van het plateau van Auvergne, is gesticht in 1043 door Robert de Turlande en enkele volgelingen, onder wie Etienne de Chaliers en een zekere Delmas. De ontwikkeling van de abdij en het bijbehorende gehucht verliep zeer voorspoedig en trok al snel talrijke monniken aan (300 van de 11e tot de 13e eeuw), maar tevens ambachtslui, landbouwers, handelaars en zelfs rechtsgeleerden. De heilige Robert de Turlande, stichter, was de zoon van een rijke Auvergnatische ridder. Zijn vader was Robert de Turlande, kanunnik-graaf van Brioude. het succes van zijn stichting, waaronder een belangrijke gastenverblijf en zielzorg liet de stichting van verschillende dochterhuizen toe. Hieruit ontstand de congregatio casadeiensis, die een eeuw later 6 abdijen en 340 priorijen telde.

In 1067, bij de dood van de stichter die weldra gecanoniseerd werd, telde de abdij 300 monniken en stond ze op het punt in Auvergne de gelijke van Cluny te worden. De tweede abt is Durand de Bredon. De abdij genoot van verschillende uitgebreide schenkinge van de grote lokale en bovenlokale elites: de Mercœur van La Voûte-Chilhac, de graven van Auvergne uit Vodable of van de Polignac nabij Puy. In 1097, kwam Raymond de Saint-Gilles alvorens op kruistocht te vertrekken als pelgrim nara de abdij en deed een schenking aan Pons, abt van La Chaise-Dieu. Deze schenking werd bevestigt door de aartsbisschiop van Arles, die afhing van de abdij.

Verschillende pausen zijn in La Chaise-Dieu voorbij gekomen : Urbanus II, Calixtus II, Innocentius II in 1132 die Rome moest verlaten ten gevolge van een schisma. In de 14e eeuw werd, Pierre Rogier voormalig monnik van La Chaise-Dieu, paus te Avignon onder de naam Clemens VI. Hij financierde de constructie van de nieuwe abbatiale kerk waarin hij later werd begraven. Hij deed een beroep op de grootste architecten van zijn tijd: Hugues Morel, Pierre de Cébazat et Pierre Falciat. De abdijkerk werd afgewerkt in en 1378, onder het pontificaat van paus Gregorius XI, de volle neef van Clemens VI.

De abdij werd onder Rançon de Montclar onder een striktere opvolging van de regel van Benedictus geplaatst.

In 1516 voelde de abdij de gevolgen van het concordaat op het systeem van de Commende te wijzigen. De commenditaire abten volgden elkaar op zonder ooit een voet in de abdij te zetten. De abdij van La Chaise Dieu kende verschillende illustere van deze abten: kardinaal Adrien Gouffier de Boissy, de kardinalen Richelieu en Mazarin, een lid van de familie Mancini, en een van de familie La Rochefoucauld.

De calvinistische troepen namen alle abdijen van Auvergne en Rouergue in en plunderden deze, zo ook La Chaise-Dieu op 2 augustus 1562.

Een brand verwoestte in 1695 het grootste deel van de conventuele gebouwen; ze werden in de 17e en 18e eeuw herbouwd.

In 1640 voegde kardinaal Richelieu de abdij toe aan de mauristen (congregatie van Saint-Maur)[1] omwille van de voortdurende ongehoorzaamheid van de abdijleden.

Elke 24 april, verzamelt het generaal kapittel van de congregatie om de monniken van de moederabdij, de abten en priors van de aangesloten huizen. Daar werden gezamenlijk beslissingen genomen conflicten opgelost en hun gehoorzaamheid aan de paus bevestigd.

Als feodaal heer kon de abt van La Chaise-Dieu een beroep doen op een escorte van 13 of 14 paarden en werd hij tot de belangrijkste baronnen van Auvergne gerekend. In februari 1790, tijdens de Franse revolutie, werd de abdij gesloten en vertrokken de monniken, er waren er nog ongeveer een dertigtal.[2][3] In 1786 werd kardinaal de Rohan, betrokken in de halssnoeraffaire van koningin Marie-Antoinette, hierheen verbannen.

Sinds 1975 is het religieuze leven in La Chaise-Dieu hernomen. Een kleine gemeenschap van Broeders van Sint-Jan leeft er een leven niet van zuiver moniale strekking, maar een apostolaat van de nabijheid.

Sinds 2001 herstelt de vereniging le Réseau Européen des Sites Casadéens, de banden tussen de vroegere vestigingen en dependances van de abdij van La Chaise-Dieu. Ze promoot het patrimonium van de vroegere congregate, moedigt uitwisselingen aan en werkt samen rond de ontwikkeling van de sites op cultureel en toeristisch vlak.[4]

Architectuur

Abdijkerk

Cloître

Het gotische klooster (in de stijl van Languedoc) werd gebouwd aan het einde van de 14e eeuw. Er resten slechts twee galerijen, waarvan de bovenste diende als bibliotheek.

Abten

Monniken en beroemde gasten

Heraldiek

Het wapen van de abdij en de stad verschillen van elkaar. Respectievelijk verwijzen ze naar het wapen van paus Clemens VI en deze van de koningen van Frankrijk.

Bezittingen, eigendommen en dependances

  • Lijst van afhankelijke abdijen en priorijen van la Chaise-Dieu[5]

Fotogalerij

Bronnen

  • (fr) www.abbaye-chaise-dieu.com Website van de abdij van La Chaise-Dieu, section "Historique"
  • G. Boudet, Promenade héraldique dans le bourg de La Chaise-Dieu, communication à la Société Académique du Puy et de la Haute-Loire, 1989
  • P.R. Gaussin, L’abbaye de La Chaise-Dieu 1043-1518, 1962
  • P.R. Gaussin, Huit siècles d’histoire : l’abbaye de La Chaise-Dieu 1043-1790, 1967
  • G. Paul, L’abbaye bénédictine de La Chaise-Dieu, 1951
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.