Aarnout Drost
Aarnout Drost (Amsterdam, 15 maart 1810 – aldaar, 5 november 1834) was een Nederlands dichter en prozaschrijver, die al op jonge leeftijd overleed.
Aarnout Drost
| ||||
Drost (door Petrus Kiers) | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 15 maart 1810 | |||
Geboorteplaats | Amsterdam | |||
Overleden | 5 november 1834 | |||
Overlijdensplaats | Amsterdam | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | dichter, prozaschrijver | |||
Werk | ||||
Genre | Proza | |||
Invloeden | Walter Scott en D. J. van Lennep | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Levensloop
Aarnout Drost studeerde theologie aan het Athenaeum Illustre in Amsterdam, waar hij les kreeg van professor D.J. van Lennep. Tussen 1829 en 1833 studeerde hij verder in Leiden. Drost richtte in 1834 samen met R.C. Bakhuizen van den Brink, E.J. Potgieter en J.P. Heije het literair tijdschrift De Muzen op, waarvan slechts zes nummers verschenen met gedichten en kritieken.[1] Dit blad was de voorganger van De Gids.[2] Daarnaast was hij samen met Heije redacteur van de Vriend des Vaderlands. Drost wordt gezien als een van de voorgangers in de Nederlandse romantiek.[3]
Werken
Enkele werken die Drost geschreven of vertaald heeft:
- Hermingard van de Eikenterpen (1832) Drosts enige voltooide historische roman
- Het Altaarstuk (1833)
- De Augustusdagen (1834)
- Meerhuyzen (1834)
- De pestilentie te Katwijk (1835)
- Schetsen en verhalen (1835-1836)
Externe links
- Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- (en) Artikel over Drost uit Britannica
Bronnen, noten en/of referenties
|