Het inheemse Amerikaanse drama kende in de 19e eeuw vrijwel geen noemenswaardige vertegenwoordigers. Kevin J. Hayes heeft het in The Drama of the Everyday over "the sorry state of the American stage before the twentieth century". Alleen Clyde Fitch wordt gunstiger beoordeeld. In 1890 begon hij zijn carrière als dramaturg met de opvoering van Beau Brummell, en in de volgende twintig jaar zou hij enorm succesvolle toneelstukken blijven schrijven.
Er werden vooral veel toneelstukken van beroemde Engelse schrijvers opgevoerd. Amerikaanse toneelstukken, geschreven aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw, zijn weinig vernieuwend en blijven vasthouden aan clichés en vals sentiment. Het onvermijdelijke happy end hoorde erbij.
William Dunlap (1766-1839) was de eerste professionele toneelschrijver in de Verenigde Staten. Hij maakte vanaf 1789 adaptaties van Europese toneelstukken voor het Amerikaanse publiek en bleef ook in de 19e eeuw een succesvol dramaturg.
James Nelson Barker (1784-1858) was de eerste die de Pocahontas-legende in The Indian Princess (1808) op het toneel bracht. Populair waren drama's over psychologische afwijkingen en extremen, zoals The Witching Hour (1908) door Augustus Thomas (1857-1934) en The Faith Healer (1909) door William Vaughn Moody.