weging
Nederlands
Woordafbreking
- we·ging
Zelfstandig naamwoord
weging v[1]
- de keer dat men weegt
- De bokser verscheen niet op de weging en kon dus niet aan het gevecht deelnemen.
- hoe zwaar men afzonderlijke meting laat meetellen om een gemiddelde te bepalen
- Bij het bepalen van de totale geluidsdruk gebruikt men van de A-weging.
Gangbaarheid
- Het woord weging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'weging' herkend door:
95 % | van de Nederlanders; |
92 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.