vomit

Engels
Uitspraak
vervoeging
onbepaalde wijs to vomit
he/she/it vomits
verleden tijd vomited
voltooid
deelwoord		 vomited
onvoltooid
deelwoord		 vomiting
gebiedende wijs vomit

Werkwoord

vomit

  1. braken, overgeven
  1. «Shocked by the horrendous scene he could not stop himself from vomiting.»
    Geschokt door het afgrijselijk schouwspel kon hij zich niet ervan weerhouden over te geven.


enkelvoud meervoud
vomit -

Zelfstandig naamwoord

vomit

  1. braaksel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.