verwond

• Geluid:  verwond    (hulp, bestand)

• ver·wond

• vervoeging van verwonden: de stam zonder -d omdat de stam al op -d eindigt en zonder ge- vanwege voorvoegsel

verwond

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwonden
   

   • Ik verwond. 

2. gebiedende wijs van verwonden
   

   • Verwond! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwonden
   

   • Verwond je? 

verwond voltooid deelwoord van verwonden

1. vormt de voltooide tijden

1. • Hij had zijn tegenstander licht verwond. 

1. vormt de lijdende vorm

1. • Hij werd in het gevecht licht gewond door zijn tegenstander. 

1. vormt een ergatieve constructie met het hulpwerkwoord raken

1. • Hij raakte licht verwond bij dat gevecht. 

1. attributief gebruikt

1. • De in het ongeluk zwaar verwonde man werd in een ambulance afgevoerd. 

1. bijwoordelijk gebruikt

1. • Enstig verwond en versuft van de klap wist hij even niet meer waar hij was. 

verwond

1. enkelvoud verleden tijd van verwinden
   

   • Ik verwond. 
     
   • Jij verwond. 
     
   • Hij, zij, het verwond.