verwijten
Nederlands
Woordafbreking
- ver·wij·ten
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verwijten |
verweet |
verweten |
klasse 1 | volledig |
Werkwoord
verwijten
- ditransitief verantwoordelijk gesteld worden voor een gemaakte fout
- Hem werd grote arrogantie verweten.
Gangbaarheid
- Het woord verwijten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verwijten' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.