uitrekende
Nederlands
Woordafbreking
- uit·re·ken·de
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| uitrekenen |
uitrekende
- (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitrekenen
- ... dat ik uitrekende.
- ... dat jij uitrekende.
- ... dat hij, zij, het uitrekende.
- ... dat ik uitrekende.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.