suis
Nederlands
Woordafbreking
- suis
Frans
Uitspraak
- IPA: /sɥi/
Werkwoord
vervoeging van |
---|
être |
suis
- eerste persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van être
- «Je suis content.»
- Ik ben tevreden.
- «Je suis content.»
vervoeging van |
---|
suivre |
suis
- eerste en tweede persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van suivre
- tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van suivre
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.