snorren

• Geluid:  snorren    (hulp, bestand)

• snor·ren

• In de betekenis van ‘los werk zoeken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1974 [1]
• In de betekenis van ‘een brommend geluid maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1588 [1]

snorren

1. inergatief een snorrend geluid produceren

1. • Het toestel snorde zachtjes. 

2. zich snorrend voortbewegen

1. • Hij kwam om de hoek gesnord. 

2. ergatief zich op een snorfiets voortbewegen

1. • Ik ben maar naar huis gesnord. 

snorren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord snor

• Het woord snorren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'snorren' herkend door: