sant

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  sant    (hulp, bestand)
  • IPA: /sɑnt/
Woordafbreking
  • sant
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘heilige’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
  • Ontleend aan het Latijnse sanctus.
enkelvoud meervoud
naamwoord sant santen
verkleinwoord santje santjes

Zelfstandig naamwoord

sant m

  1. (religie), (verouderd) heilige, sint
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Hij is sant in eigen land.
In zijn eigen omgeving is hij beroemd, maar elders volslagen onbekend.
  • Niemand is sant in eigen land.
Men kan nog zo capabel of beroemd zijn, in zijn eigen omgeving worden zijn verdiensten niet erkend.

Gangbaarheid
  • Het woord sant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen
  1. "sant" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Welsh
enkelvoud meervoud
sant saint, seintiau

Zelfstandig naamwoord

sant m

  1. (religie) heilige, sint
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.