rygg

Zweeds
Uitspraak
Woordafbreking
  • rygg
Naar frequentie 2122
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   rygg     ryggen     ryggar     ryggarna  
genitief   ryggs     ryggens     ryggars     ryggarnas  

Zelfstandig naamwoord

rygg, g

  1. (anatomie) rug
  2. achterkant, een rugachtig deel van iets
  3. (aardrijkskunde) bergrug
Afgeleide begrippen
  • [1]: ryggrad
  • [1]: ryggvärk
  • [2]: handrygg
  • [2]: stolsrygg
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.