ruft

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ruft
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘scheet’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1974 [1]

Werkwoord
vervoeging van
ruften

ruft

  1. enkelvoud tegenwoordige tijd van ruften
  2. gebiedende wijs van ruften

Verwijzingen
  1. "ruft" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.