risen

Deens
Woordafbreking
  • ri·sen
Naar frequentie 34867

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ris

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rise


Noors
Woordafbreking
  • ri·sen
Naar frequentie 19918

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ris

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rise


Nynorsk
Woordafbreking
  • ri·sen

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van ris

Zelfstandig naamwoord

risen, m

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van rise
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.