rinkelen
Nederlands
Woordafbreking
- rin·ke·len
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘een hel, onderbroken geluid geven’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599 [1]
- Afgeleid van ringelen, een frequentatieve vorm van ringen
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| rinkelen |
rinkelde |
gerinkeld |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
rinkelen
- absoluut een hel klinkend gebroken geluid geven
Afgeleide begrippen
- rinkelbel, rinkelbom, rinkeltoon
Gangbaarheid
- Het woord rinkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rinkelen' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.