politoer
Nederlands
Woordafbreking
- po·li·toer
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gladheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | politoer | - |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
politoer o en m
- een oplossing van schellak in een alcohol zoals methanol of ethanol, gebruikt om hout af te dichten
Afgeleide begrippen
Werkwoord
vervoeging van |
---|
politoeren |
politoer
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van politoeren
- Ik politoer.
- gebiedende wijs van politoeren
- Politoer!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van politoeren
- Politoer je?
Gangbaarheid
- Het woord politoer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.