penitentie

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • pe·ni·ten·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘boete’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord penitentie penitenties
verkleinwoord penitentietje penitentietjes

Zelfstandig naamwoord

penitentie v

  1. het doen van boete voor gepleegde overtredingen, meestal in religieuze zin
Vertalingen
    1. het doen van boete voor gepleegde overtredingen, meestal in religieuze zin   

Gangbaarheid
  • Het woord penitentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
79 %van de Nederlanders;
89 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "penitentie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.