loeren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: loeren (hulp, bestand)
IPA: / ˈlurə(n) /

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘spieden’ voor het eerst aangetroffen in 1477 [1]

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
loeren	loerend
loer

[werkwoord] van Middelnederlands luren [2][3]
[zelfstandig naamwoord] loer met uitgang -en

Woordafbreking

loe·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
loeren	loerde	geloerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

loeren

inergatief ~ naar intensief kijken, vaak met kwade bedoeling

- Die vent zat alsmaar naar mij te loeren.
inergatief ~ op een kans afwachten iemand te verschalken

- Die havik loert op de broedvogels van de kolonie.

Zelfstandig naamwoord

loeren mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord loer

Gangbaarheid

Het woord loeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'loeren' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.